Ο ΒΟΥΡΚΟΣ "ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ"

Το "Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου" (1976) του συχνά πολιτικοποιημένου Alan Pakula (1928-1998) αναφέρεται βεβαίως στους ανθρώπους του Νίξον (μαζί με τον Τραμπ οι δύο πιο μισητοί πρόεδροι των ΗΠΑ σύμφωνα με κάποιο γκάλοπ) και στο διαβόητο σκάνδαλο του Γουοτεργκέιτ, το οποίο αφορούσε την κατασκοπεία του Δημοκρατικού κόμματος από τους Ρεπουμπλικάνους και οδήγησε στην πτώση του Νίξον πριν ολοκληρωθεί η θητεία του. Ευτύχησε να έχει ως πρωταγωνιστές τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και τον Ντάστιν Χόφμαν (αλλά και τον Τζέισον Ρόμπαρτς και τον Μάρτιν Μπάλσαμ κ.ά.).
Δύο νεαροί δημοσιογράφοι της Washington Post αναλαμβάνουν την κάλυψη μιας ελάσσονος είδησης: Κάποιοι διαρρήκτες συλλαμβάνονται επ' αυτοφόρω μια νύχτα να σκαλίζουν τα γραφεία των Δημοκρατικών. Όσο όμως κοσκινίζουν την υπόθεση, ανακαλύπτουν έκπληκτοι ότι τα ίχνη (από ποιους έχουν πληρωθεί, ποιοι δικηγόροι θα τους υπερασπιστούν κλπ.) οδηγούν όλο και ψηλότερα και, τελικά, κατ' ευθείαν στον ίδιο τον Λευκό Οίκο.
Κλασική ταινία λεπτομερειακής καταγραφής μιας εξονυχιστικής δημοσιογραφικής έρευνας (προφανώς βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα), σήμερα μας θυμίζει το πώς γίνεται (ή πώς γινόταν κάποτε) μια απόλυτα τίμια, εμπεριστατωμένη, τεκμηριωμένη και διασταυρωμένη τέτοια έρευνα. Ίσως η ταινία, με το ντοκιμαντερίστικο στιλ, τη μεγάλη διάρκεια και την πληθώρα ονομάτων κουράσει κάποιους. Ωστόσο, στο θέμα της έρευνας που λέγαμε πριν, μάλλον θα στενοχωρηθούμε αφάνταστα αν κάνουμε την προφανή σύγκριση με τις αντίστοιχες έρευνες (;;;), κυρίως αυτές των πάμπολλων σύγχρονων τηλεοπτικών βόθρων που μας περιβάλλουν ασφυκτικά.
Παραμένει λοιπόν η ιστορική αξία, οι καλές ηθοποιίες, το "δημοκρατικό" μήνυμα, αλλά σας επαναλαμβάνω ότι μπορεί και να κουράσει. Εξ άλλου το φιλμ δεν μιλά καθόλου για τις προσωπικές ζωές των ηρώων, τους εκτός δουλειάς χαρακτήρες τους κλπ. Είναι σα να παρακολουθούμε δύο ανθρώπους δοσμένους 100% στη δουλειά τους και πουθενά αλλού. Αλλά, είπαμε, αλλού βρίσκεται η αξία της ταινίας.