"DISTURBIA", ΧΙΤΣΚΟΚ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΑ ΑΓΧΗ

 Ο D.J Caruso ίσως να μην είναι μεγάλος σκηνοθέτης (πιο πολύ τηλεόραση έχει κάνει), αλλά το "Disturbia" (Υποψίες στην Ελλάδα) του 2007 είναι ένα συμπαθητικό θριλεράκι, που μπορεί να διασκεδάσει τον θεατή.

Έφηβοι και πάλι, προάστια και πάλι, ο 16χρονος πρωταγωνιστής έχει χάσει τον πατέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, έχει γίνει λίγο αγρίμι, και κάποια στιγμή ρίχνει μπουνιά στον καθηγητή ισπανικών στο σχολείο. Αστυνομία ανηλίκων κλπ. και τελικά καταδικάζεται σε εγκλεισμό στο σπίτι (όπου ζει με τη μητέρα του) για το καλοκαίρι. Με βραχιόλι στο πόδι που, μόλις φύγει περισσότερο από συγκεκριμένα μέτρα μακριά από το σπίτι, ειδοποιεί αυτόματα η αστυνομία. Τι να κάνει λοιπόν να περάσει την ώρα του, κατασκοπεύει με κιάλια τους γείτονες. Το πρώτο που ανακαλύπτει είναι μια όμορφη συνομίληκή του που μετακομίζει απέναντι. Θα την ερωτευτεί, θα έρθουν κοντά κλπ. Το δεύτερο όμως είναι ότι ένας μοναχικός γείτονάς του είναι πιθανόν σίριαλ κίλερ. Είναι όμως όντως ή όλα αυτά είναι εφηβικές υποψίες παιδιών που έχουν δει πολλά θρίλερ;

Φυσικά και η ιστορία παραπέμπει άμεσα στον "Σιωπηλό Μάρτυρα" του Χίτσκοκ. Κιάλια, καθηλωμένος στο σπίτι ήρωας, κοπελα, δολοφόνος απέναντι... Έτσι το φιλμ γίνεται ένα είδος χαριτωμένου, εφηβικού ριμέικ της εξαιρετικής χιτσκοκικής ταινίας. Χαριτωμένο όμως. Και το σασπένς του το έχει και το διαρκές παιχνίδι ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασίωση και το εφηβικό άγχος, την επαναστατικότητα, τον ρομαντισμό, αλλά και την αμηχανία του πρώτου έρωτα και κάποιο χιούμορ... κι άλλα. Όλα αυτά δένουν έξυπνα και το αποτέλεσμα δεν ενοχλεί καθόλου. Είπαμε: Αντιμετωπίζοντάς το ως ένα είδος ιδιόρυθμου ριμέικ και δίχως να περιμένετε κάτι άλλο από δύο ευχάριστες ώρες (όντως ευχάριστες όμως), μια χαρά βλέπεται. Κι ας αντιπαθώ τον Shia LeBeouf που πρωταγωνιστεί (εδώ πάντως γίνεται ακόμα
κι αυτός συμπαθητικός).