Ο ΜΠΕΡΝΙ ΝΕΚΡΟΣ

Υπάρχουν μερικές κωμωδίες που, απλώς, είναι διασκεδαστικές - και ενίοτε έξυπνες - και μέχρι εκεί. Κοινώς περνάς δύο ευχάριστες ώρες. Σ΄αυτή την κατηγορία θα κατέτασα το "Τρελό Γουίκεντ στου Μπέρνι" (Weekend at Bernie's) που γύρισε το 1989 ο Ted Kotcheff. Μόνο που η συγκεκριμένη κωμωδία διαθέτει στον πυρήνα της μια πολύ έξυπνη ιδέα που μάλλον τη μετατρέπει σε μαύρη κωμωδία.
Όταν δύο νεαροί, επίδοξοι γιάπηδες, αφανείς υπάλληλοι μεγάλης εταιρίας, καλούνται να περάσουν ένα οργιαστικό γουίκεντ στο πολυτελέστατο παραθαλάσιο σπίτι του αφεντικού τους Μπέρνι, διαπιστώνουν ότι ο τελευταίος έχει δολοφονηθεί. Από το σημείο αυτό και πέρα πρωταγωνιστής του φιλμ γίνεται το πτώμα, το οποίο περιφέρεται όλο το σαββατοκύριακο από πάρτι σε παραλίες και από μπαρ σε θαλάσσια σπορ από τους δύο νεαρούς, καθώς οι τελευταίοι φοβούνται ότι θα μπλέξουν αν αποκαλύψουν ότι ο δημοφιλέστατος Μπέρνι είναι νεκρός.
Χαρακτηριστική 80ς ευδαιμονία και ξενοιασιά, όταν ακόμα η σφοδρή επιθυμία να γίνεις γιάπι είναι απόλυτα αποδεκτή, όταν η εταιρία στην οποία δουλεύεις γίνεται δεύτερο σπίτι σου, όταν η κρίση βρίσκεται ακόμα πολύ πολύ μακριά... Πλην όμως το φιλμ ρίχνει και μια σκοτεινή σκιά σ' ολα αυτά, αφού μιλά και για τη βρώμικη πλευρά όλου αυτού του πλούτου και της ξενοιασιάς. Κατά τα άλλα, οι σεναριακές απιθανότητες (και τα κλισέ) υπάρχουν, αλλά, ειλικρινά, δεν με πείραξαν και τόσο, αφού υπάρχουν στο πλαίσιο μιας συνολικά τρελής κωμωδίας, που δεν παίρνεις και πολύ - πολύ στα σοβαρά. Έτσι κρατώ την έξυπνη ιδέα, της οποίας βέβαια η εκτέλεση θα μπορούσε να είναι και καλύτερη, και δηλώνω τελικά ότι πέρασα δύο ευχάριστες ώρες. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.