ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΜΙΑ ῾ἉΠΙΘΑΝΗ ΠΤΗΣΗ῾῾

Στην Ελλάδα το μάθαμε ως ῾῾Μια Τρελή... Αππίθανη Πτήση῾῾. Ο κανονικός του τίτλος ήταν βέβαια "Airplane!" και γυρίστηκε το 1980 από την ήδη γνωστή στην Αμερική από το "Centacky Fried Movie" κωμική τριάδα των Jim Abrahams, David Zucker  και Jerry Zucker (αργότερα θα έκαναν λίγες ακόμα κωμικές ταινίες ως τρίο, αλλά και ο καθένας μόνος του).
Το τι συμβαίνει στο φιλμ είναι δύσκολο να περιγραφεί. Φυσικά πρόκειται για μια αεροπορική πτήση, όπου όλα πάνε στραβά. Ανάμεσα στους κάθε λογής επιβάτες υπάρχει ένας βετεράνος πιλότος του πολέμου, αλκοολικός και με ψυχολογικά προβλήματα, που βρίσκεται εκεί για να πείσει μια όμορφη αεροσυνοδό να τα ξαναφτιάξουν. Κι όταν οι πιλότοι αχρηστεύονται λόγω... δηληττηρίασης, καλείται να προσγειώσει μόνος του το σκάφος με τους πανικόβλητους επιβάτες.
Φυσικά η ιστορία δεν έχει καμιά σημασία και είναι (συνειδητά εννοείται) εντελώς προσχηματική. Αυτό που μετρά εδώ είναι μια ατέλειωτη σειρά από εντελώς σουρεαλιστικά αστεία και καταστάσεις, τόσο λεκτικά όσο και γκαγκς. Ταυτόχρονα σατιρίζονται και παρωδούνται ανελέητα πάμπολλα είδη και κλισέ του χολιγουντιανού σινεμά (πολεμικά, δραματικά και αισθηματικά φιλμ, ταινίες καταστροφής, που ήταν τότε της μόδας και πολλά άλλα). Πρόκειται για ένα από τα φιλμ που ξεκίνησαν αυτή τη σειρά ταινιών που παρωδούν άλλες ταινίες ή είδη και που σήμερα έχουν καταντήσει ανούσια κλισέ οι ίδιες. Τότε όμως γινόταν για πρώτη (ή σχεδον πρώτη) φορά, γι᾽αυτό και το αποτέλεσμα ήταν ξεκαρδιστικό. Σημειώστε και το κάθε άλλο παρά πολιτικώς ορθό χιούμορ που διαπερνά το φιλμ (κάποιες σκηνές ή ατάκες θα ήταν αληθινά αδιανόητο να γυριστούν στις μέρες μας).
Πλημμυρισμένη λοιπόν από παράλογο χιούμορ, τραβώντας συχνά στα άκρα αστεία και καταστάσεις - μερικές φορές με χοντροκομένο τρόπο, αλλά του το συγχωρώ -  το φιλμ προκαλεί ακόμα κύματα γέλιου. Κι αν σκεφτείτε ότι το στιλ αυτό τρελής κωμωδίας καθιερώθηκε από φιλμ σαν αυτό, τότε η αξία του νομίζω ότι παραμένει. Διασκεδάστε το δίχως ενοχές!

ΤΟ "TOP SECRET" ΚΑΙ Ο ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ

Κάποτε, στη δεκαετία του 80, υπήρχε ένα σκηνοθετικό και σεναριακό τρίο: Οι Jim Abrahams, David Zucker και Jerry Zucker, οι οποίοι "προσγειώθηκαν" στο χώρο της κωμωδίας με το "Airplane" του 1980. Το 1984 κάνουν τη δεύτερη ταινία τους στο ίδιο ακριβώς ντελιριακό, σουρεαλιστικό στιλ, το "Top Secret" (ηλίθιος ελληνικός τίτλος... "Άκρως... τρελό κι απόρρητο").
Όπου, κάπου στη δεκαετία του 50, νεαρός αμερικανός σούπερ σταρ του ροκ εντ ρολ πάει για μια συναυλία στην... Ανατολική Γερμανία. Το εκεί κομμουνιστικό καθεστώς παρουσιάζεται ως απόλυτα ναζιστικό, μια εντελώς παλαβή ιστορία διώξεων, απόπειρων δολοφονίας, συλλήψεων, αποδράσεων και... αντίστασης ξεκινά και, φυσικά, ο ήρωάς μας (ο νεαρός τότε Βαλ Κίλμερ) ερωτεύεται γερμανίδα, κόρη κρατούμενου ιδιοφυούς επιστήμονα...
Ξεχάστε κάθε, μα κάθε σεναριακή αληθοφάνεια. Εδώ τα πάντα συμβαίνουν για να παρωδηθούν "μέχρι θανάτου" ένα πλήθος από κλισέ, τόσο ενδοκινηματογραφικών (τρόπος λήψης, ηθοποιία, "καλοί" και "κακοί" κλπ.) όσο και συγκεκριμένων ειδών (ταινίες με ναζί, κατασκοπικές, περιπετειώδη θρίλερ, μιούζικαλ κλπ.) Κι όλα αυτά με ένα απόλυτα ντελιριακό, παράλογο και σουρεαλιστικό non stop χιούμορ, ενίοτε "χοντρό". Ξαναλέω ότι όλες οι καταστάσεις είναι απόλυτα προσχηματικές. Στην ουσία πρόκειται για μια ατέλειωτη παρέλαση κλισέ κάθε είδους, με μοναδικό σκοπό να ανατραπούν και να σατιριστούν. Πάντως εμένα δεν μου το βγάζετε από το μυαλό: Ουσιαστική επιρροή του κωμικού αυτού στιλ (εδώ σε κάπως πιο χοντροκομμένη βερσιόν) παραμένουν οι δαιμόνιοι Monty Python.
Απόλυτα διασκεδαστική αν ξεχάσετε κάθε μορφής αληθοφάνεια, είχε γίνει cult στα 80ς και συνεχίζει νομίζω να είναι ξεκαρδιστική σε αρκετά σημεία. Οπότε, για καθαρή διασκέδαση, ψάξτε την.