"ORDINARY MADNESS"... ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ

Ιδού και μια παντελώς "κουφή" ταινία που, όλως τυχαίως, έτυχε να δω: "Ordinary Madness", το μοναδικό φιλμ που γύρισε το 2001 ο παντελώς άγνωστος Bernardo Gigliotti (μη μπερδευεστε: παρά το όνομα το φιλμ είναι αμερικάνικο), με μάλλον άγνωστους ηθοποιούς. Δεν είναι κουφή σεναριακά ή ακαταλαβίστικη ή κάτι τέτοιο. Απλώς δεν ξέρεις πού να την κατατάξεις.
Ένας νεαρός κιθαρίστας που προσφάτως αποφυλακίστηκε φτάνει σε μια αμερικάνικη πόλη όπου εγκαθίσταται για να αρχίσει μια νέα ζωή. Βρίσκει δουλειά σαν μουσικός σε κλαμπ, ερωτεύεται την μπαργούμαν και κόρη του ιδιοκτήτη, αλλά τον διεκδικεί και η μεσόκοπη σπιτονοικοκυρά του, της οποίας ο σύζυγος είναι ανάπηρος και ζει στον επάνω όροφο του σπιτιού. Καθώς προχωράμε όμως μυστικά θα αποκαλυφτούν και ανατροπές θα συμβούν.
Το περίεργο με το φιλμ είναι ότι μάλλον δεν αποφασίζει τι είναι. Ξεκινά με τρόπο που θυμίζει αμερικάνικο ανεξάρτητο κινηματογράφο και, μετά τα μισά, γυρίζει αιφνιδίως σε θρίλερ και έχει και ένα κρυμμένο μυστικό, όπως λέγαμε. Μάλλον δεν κολλάνε όλα αυτά. Στο μεταξύ, στο πρώτο μισό (και παραπάνω), βλέπουμε το μικρόκοσμο της πόλης και όσους τριγυρίζουν στο κλαμπ,   οπότε παρελαύνουν διάφοροι χαρακτηριστικοί τύποι (η σπιτονοικοκυρά που λέγαμε, ο σύζυγος, ο ιδιοκτήτης του κλαμπ και κυρίως οι ανεκδιήγητοι Funk Brothers, που θεωρούν ότι είναι προχωρημένοι μουσικοί και γι' αυτό δεν τους κατανοεί ο κόσμος - και ζητάνε απεγνωσμένα να εντυπωσιάσουν τον ιδιοκτήτη για να παίξουν στο μαγαζί του)... Τώρα πώς ακριβώς όλο αυτό εξελίσσεται σε θρίλερ (διχως ιδιαιτερο σασπένς, ομολογώ)... τι να σας πω. Άγνωστες οι βουλές. Πάντως μερικοί ίσως βρουν και κάποια cult στοιχεία στο φιλμ αυτό.