"SULLA MIA PELLE": ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

 

Το "Sulla mia Pelle" (ο αγγλικός τίτλος είναι "On my Skin: The Last Seven Days of Stefano Cucchi") είναι μια ιταλική ρεαλιστική ταινία που γύρισε το 2018 ο Alessio Cremonini. 

Αφηγείται με απόλυτα ρεαλιστικό, ωμό θα λέγαμε τρόπο, τις τελευταίες μέρες ενός τριαντάρη. Είναι πρώην ναρκομανής και έχει καθαρίσει από τα ῾῾σκληρά῾῾, αλλά πού και πού όλο και κάτι κάνει. Μια νύχτα συλλαμβάνεται από αστυνομικούς με ένα φίλο του στο αυτοκίνητό του, πάνω τους βρίσκονται κάποιες ποσότητες, οδηγείται στην ασφάλεια, χτυπιέται άγρια από αστυνομικούς και, επειδή τα τραύματα είναι σοβαρότερα από όσο εκείνοι νόμιζαν, οδηγείται σε νοσοκομείο. Από εκεί και πέρα αρχίζει ένας αληθινός, αργόσυρτος εφιάλτης, που παρασύρει στη δίνη του τους γονείς και την αδελφή του, μέχρι το φριχτό τέλος.

Η ταινία είναι, όπως είπαμε, γυρισμένη απόλυτα ρεαλιστικά, σχεδόν ντοκιμαντερίστικα θα έλεγα. Μου θύμισε κάπως αντίστοιχα ρουμάνικα φιλμ. Η οδύσσεια του άτυχου ήρωα στα κελιά ή στους θαλάμους των νοσοκομείων όπου τοιν τραβάνε, η φοβερή γραφειοκρατία, η δεινή θέση της οικογένειας, όλα καταγράφονται εξονυχιστικά και συνθέτουν έναν αληθινό καφκικό εφιάλτη. Μόνο που η ιστορία είναι αληθινή: Ο Stefano Cucchi όντως χτυπήθηκε από μπάτσους και πέθανε σε 7 μέρες (αυτό το γνωρίζουμε από την πρώτη σκηνή της ταινίας, οπότε δεν σας κάνω σπόιλερ). Η υπόθεση οδηγήθηκε αργότερα στα δικαστήρια. Στο μεταξύ η απανθρωπιά ενός ολόκληρου συστήματος, η σκληρότητα των μπάτσων, το κουκούλωμα όσων κάποιοι δεν θέλουν να αποκαλυφτούν, η έλλειψη δικαιοσύνης - τουλάχιστον για κάποιους που θεωρούνται ῾῾δεύτερης κατηγορίας῾῾, όλα εμφανίζοται ανάγλυφα. Οι χώροι, μουντοί, απρόσωποι, άσχημοι, κλειστοφοβικοί, επιτείνουν την καφκική ατμόσφαιρα. Η οποία βεβαίως γίνεται ζοφερότερη αφού ξέρουμε ότι όλα αυτά είναι απόλυτα αληθινά, έχουν μάλιστα συμβεί πολλές φορές.

Αν είστε φίλος του ρεαλιστικού, σχεδόν ντοκιμαντερίστικου σινεμά, σίγουρα θα τη βρείτε από τις συγκλονιστικότερες ταινίες του είδους.