ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ "X-MEN"

 

Το είπαμε. Δεν συμπαθώ τις υπερηρωικές ταινίες. Ωστόσο τα διάφορα X-Men είναι από τα λίγα φιλμ του είδους προς τα οποία τρέφω μια κάποια συμπάθεια. Ο λόγος είναι αυτό το χαρακτηριστικό θέμα του φόβου της διαφορετικότητας που διαθέτει στη βάση του ο μύθος τους. Έτσι, όταν το 2000 ο Bryan Singer γύρισε τους πρώτους X-Men τους είδα με συμπάθεια και μετά, από κεκτημένη ταχύτητα, είδα και τους υπόλοιπους.

Σε έναν κόσμο που φοβάται και προσπαθεί να εξοντώσει τους μεταλλαγμένους (αυτούς με κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες δηλαδή), ένας ανάπηρος επιστήμονας με εξαιρετική διάνοια (μεταλλαγμένος και ο ίδιος) συγκεντρώνει γύρω του, σε ένα είδος σχολής, παιδιά με αποκλίσεις από το κανονικό. Για να τα προστατέψει, αλλά και για να τα εκπαιδεύσει. Εκεί καταφεύγει για να γλυτώσει η έφηβη Ρογκ, αλλά και ο παλαίμαχος, βασανισμένος Γουλβερίν (αυτός άθελά του). Η πάλη ενάντια στους ῾῾κακούς῾῾ μεταλλαγμένους δεν θα αργήσει να αρχίσει.

Εντάξει. Σας είπα ότι μ᾽αρέσει ο βασικός μύθος. Εξ άλλου τότε, το 2000, δεν είχαμε ακόμα πήξει τόσο πολύ στους υερήρωες, με το Χόλιγουντ να μας πετά στα μούτρα έναν τέτοιο κάθε μήνα. Οπότε το θέαμα, οι προεκτάσεις της ιστορίας (φοβόμαστε και διώκουμε κάθε διαφορετικό από εμάς, χαρακτηριστικό της σκληρής εποχής μας με θύματα κάθε είδους) και μερικές συγκινητικές ιστορίες γύρω από κάποιες περιπτώσεις μεταλλαγμένων, το κάνουν να βλέπεται ευχάριστα. Βέβαια, για να πούμε και τα κακά, δεν παύει σε καμία περίπτωση να ακολουθεί το τυπικό, βαρετό ῾῾πατρόν῾῾κάθε φιλμ του είδους: Το όποιο ενδιαφέρον μένει στο πρώτο μισό κι έπειτα ακολουθεί μια βαρετή, συνηθως βαβουριάρικη και εφετζίδικη κλωτσοπατινάδα (ναι, ξέρω, όχι ακριβώς, υπάρχουν ακτίνες, διανοητικές δυνάμεις, τηλεκινήσεις και χίλια δυο άλλα, ΟΚ) ανάμεσα στους καλούς και τους πολύ κακούς, με διακύβευμα την ίδια τη σωτηρία του κόσμου (του πλανήτη, του σύμπαντος κλπ.). Από αυτό το πατρόν λοιπόν δεν μπορεί να ξεφύγει το συγκεκριμένο φιλμ. Αλλά είπαμε: Τότε δεν είχαμε φάει ακόμα στη μάπα όλους αυτούς τους πράσινους, κόκκινους, με μαγικά σφυριά, ασπίδες, λάσα, με κολάν ή σούπερ μίνι... οπότε ας του το συγχωρήσουμε. Για το είδος είναι συμπαθητικό.