FLOW : ANIMATION, ΖΩΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

Το "Flow : Η Γάτα που δεν Φοβόταν το Νερό" είναι για μένα μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Είναι animation (με ιδιαίτερη ψηφιακή τεχνική) και γυρίστηκε το 2024 από τον Λετονό Gints Zibalodis.

Βρισκόμαστε σε έναν μετακαταστροφικό κόσμο. Άνθρωποι δεν υπάρχουν πλέον. Υπάρχουν μόνο τα ερείπια και τα μισοχαλασμένα αντικείμενα που άφησαν πίσω τους. Όταν μια ξαφνική πλημμύρα κάνει τα πάντα να καλυφθούν από νερό, μια γάτα και μερικά άλλα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους ζώα βρίσκουν σωτηρία σε μια βάρκα και περιπλανιούνται σε έναν κατεστραμμένο κόσμο. 

Η ταινία δεν έχει καθόλου διαλόγους. Μόνο οι κάθε λογής ήχοι και οι φωνές των ζώων, οι οποίες είναι όπως στην πραγματικότητα. Η πρωταγωνίστρια γάτα δεν είναι καν αστεία. Προσπαθεί να επιβιώσει, όπως όλα εκεί. Όσα θέλει να μας πει η ταινία περνάνε υπόγεια", δίχως διδακτισμούς. Αν θέλουν να επιβιώσουν τα ετερόκλητα ζώα πρέπει να συνεργαστούν και να βοηθήσουν το ένα το άλλο. Στο μεταξύ ζουν διάφορες περιπέτειες, διατρέχουν διάφορους κινδύνους, διασχίζουν υποβλητικά τοπία και βυθισμένες στο νερό πόλεις... Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς το ρεαλιστικό στοιχείο (οι αληθινές φωνές των ζώων, οι αντιδράσεις τους κλπ.) συνυπάρχει με το χιούμορ, το φανταστικό και την ποίηση (δείτε τη σκηνή ενός θανάτου, που αποκτά υπερβατική διάσταση). Και φυσικά υπάρχει το πανταχού παρόν οικολογικό στοιχείο, σα να μας προειδοποιεί για κάτι που έρχεται...

Είχα πολλά χρόνια να ευχαριστηθώ τόσο ένα animation και να νοιώσω ότι πρόκειται για μια διαφορετική πρόταση στον χώρο αυτόν. Απολαύστε το!

ΥΓ: Όταν τελείωσε σκέφτηκα αυθόρμητα : Ευτυχώς πυ δεν ήταν αμερικάνικο...