"KILL BULJO" ΓΙΑ ΠΟΛY ΠΟΛY ΧΟΝΤΡΟ ΧΙΟΥΜΟΡ (;)

 

Το 2007 ο νορβηγός Tommy Wirkola γυρίζει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Kill Buljo : The movie", μια πολύ, πολύ "χοντρή" παρωδία διαφόρων ταινιών. Ο σκηνοθέτης είναι ο ίδιος που 2 χρόνια μετά γύρισε το κωμικό σπλάτερ "Dead Snow".

Όταν μια ομάδα (ηλίθιων) εγκληματιών δολοφονεί τους πάντες τη στιγμή του γάμου του (ηλίθιου) λάπωνα ήρωα (στο ρόλο της... Ούμα Θέρμαν), εκείνος αποφασίζει να εκδικηθεί πάσει θυσία. Απλώς πρέπει πρώτα να συνέλθει από το κώμα στο οποίο έχει πέσει λόγω των σφαιρών που έχει φάει. 

Παρωδία κυρίως του "Kill Bill" φυσικά, με κεντρικό (ηλίθιο) χαρακτήρα που φορά την ίδια με την Ούμα κίτρινη φόρμα και που μιμείται τον Borat, με χιούμορ ίδιο με αυτό των ταινιών του Borat (του Baron Coen τέλος πάντων), με σκηνές που παρωδούν αντίστοιχες από παλιότερα φιλμ (Deliverance, Τιτανικός κλπ.), η ταινία εννοείται ότι δεν διαθέτει ίχνος πολιτικής ορθότητας - το αντίθετο ακριβώς, δεν έχει παρά προσχηματικό στόρι με αποκλειστικό σκοπό να κάνει πλάκα με τα πάντα, έχει κάκιστες ηθοποιίες (επίτηδες) και πάνω απ' όλα χοντρότατο χιούμορ. Σε κάποια σημεία σε κάνει ίσως να γελάς και στα περισσότερα να ντρέπεσαι που το βλέπεις.

Τι να σας πω... Αν το αντέξετε έχετε γερά στομάχια. Αν όχι η ευθύνη είναι δική σας που το διαλέξατε.

ΥΓ: Καθόλου τυχαίο ότι στο εξώφυλλο του dvd (αυτο)διαφημίζεται ως μια "χυδαία" ταινία...

ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΙΟΝΙΑ ΚΑΙ... ΝΑΖΙ ΖΟΜΠΙ

Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους του κινηματογράφου τρόμου: Οι Σκανδιναυικές χώρες διαθέτουν, όπως φαίνεται, πολύ υλικό και το θαυμάσιο, καλλιτεχνικό "Άσε το Κακό να μπεί" είναι φαίνεται μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το νορβηγικό "Dead Snow" ας πούμε του 2009 ("Dod Sno" αν δεν με απατούν τα νοργηγικά μου), δεύτερη μεγάλου μήκους του Tommy Wirkola, δεν έχει τίποτα απολύτως να ζηλέψει από τα τυπικά αμεριάνικα του είδους. Και, αν θέλετε τη γνώμη μου, είναι και κάπως πιο πρωτότυπο.
Φυσικά και ξεκινά με το υπερ-κλισέ όλων των παρόμοιων φιλμ: Παρέα φοιτητών πάει για διακοπές σε απομονωμένη περιοχή. Εδώ στο χιονισμένο "απόλυτο πουθενά" των νορβηγικών βουνών. Και τι τους περιμένει εκεί; Ο απόλυτος τρόμος φυσικά. Αλλά με ποια μορφή; Εδώ σας θέλω. Με μια ορδή από ζόμπι που εν ζωή υπήρξαν μια ολόκληρη αιμοσταγής ναζιστική φάλαγγα (ή λόχος ή μεραρχία ή... δεν ξέρω και πολύ απ' αυτά), που έδρασε στην υπό κατοχή Νορβηγία. Και το σπλάτερ πανηγύρι ξεκινά.
Επίσης τυπικά για το είδος, το φιλμ συνδυάζει το απόλυτο σπλάτερ με την πλάκα, κοινώς, όταν δεν ανακατεύεται το στομάχι σου, γελάς. Ιδιαίτερα "εντεροκεντρική" ταινία, με αρκετό σασπένς, αρκετό χιούμορ, πολύ όμορφη φωτογραφία με εντυπωσιακές εικόνες των πάντοτε χιονισμένων νορβηγικών βουνών, με λίγα λόγια καλογυρισμένη, είναι νομίζω ό,τι πρέπει για μια καλή μεταμεσονύχτια προβολή. Και δείχνει - το είπα και στην αρχή - ότι μπορεί οι αμερικανοί να γέννησαν το είδος - ή μάλλον το συγκεκριμένο υποείδος, αυτό των ζόμπι - πλην όμως υπάρχουν πολλοί ανά τον κόσμο σήμερα που μάλλον το κάνουν καλύτερα. Αν κρίνω τουλάχιστον από τις αρκετά συνηθισμένες πλέον αμερικάνικες μπούρδες τρόμου των αρκετών τελευταίων χρόνων.
ΥΓ: Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω μετά από κάθε ταινία τρόμου - και ιδιαίτερα όταν αυτή διαθέτει και σπλάτερ, όπως και μετά από κάθε ταινία που ανήκει αυστηρά σε ένα είδος και παίζει με τους κανόνες του είδους αυτού: Όλη αυτή η θετική άποψη που εξέφρασα αφορά μόνο τους φίλους του είδους. Οι άλλοι καλά θα κάνουν να κρατηθούν όσο πιο μακριά μπορούν. Για το δικό τους καλό.