O "HARDCORE HENRY" ΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟΓΚΕΪΜ

Κατ' αρχήν μου κινησε το ενδιαφέρον. Ρωσική ταινία επιστημονικής φαντασίας (ρωσοαμερικάνικη παραγωγή για την ακρίβεια); Αμερικάνοι και ρώσοι ηθοποιοί, γυρισμένο στη Ρωσία; Στην παραγωγή ο γνωστός Timur Bekmambetov. Μιλώ για το "Hardcore Henry" του 2015 και "δράστης" ο πρωτοεμφανιζόμενος σε μεγάλου μήκους φιλμ Ilya Naishuller. Μάλιστα. Δυστυχώς το ενδιαφέρον που σας έλεγα κράτησε μόνο τα πρώτα 5, άντε 10 λεπτά...
Τύπος ξυπνά σε κάποιο εργαστήριο. Δεν ξέρει ποιος είναι, γιατί βρίσκεται εκεί. Μια όμορφη ξανθιά τον πληροφορεί ότι είναι η γυναίκα του και είναι φυσιολογικό να μη θυμάται τίποτα, αφού ουσιαστικά τον επανέφεραν από τον θάνατο. Και, προσθέτοντάς του πολύπλοκα εμφυτεύματα και ψεύτικα μέλη, τον μετατρέπουν σε μια αληθινή πολεμική μηχανή, που στόχο έχει να πολεμήσει κάποιους κακούς". Από εκεί και πέρα αρχίζει η άγρια δράση, οι διαρκείς πυροβολισμοί, και τα πτώματα είναι πραγματικά αμέτρητα... Δύο ώρες ασταμάτητος χαμός.
Σας φέρνει στο μυαλό το "Ρόμποκαπ"; Δικαίως. Μόνο που εδώ οι εχθροί είναι κάπως ασαφείς, ο αρχικακός είναι ένας τύπος με υπερφυσικές ιδιότητες (άγνωστο γιατί και πώς) και ο χαμός είναι περίπου 100 φορές περισσότερος από την προαναφερθείσα ταινία. Ουσιαστικά είναι σα να παρακολουθούμε ένα ατελείωτο βιντεογκέιμ. Με ορισμένες ιδιορυθμίες βεβαίως, η σημαντικότερη από τις οποίες είναι ότι ο ήρωας, ο Χένρι, δεν εμφανίζεται ποτέ. Σε ολόκληρο το φιλμ βλέπουμε μόνο ό,τι βλέπει εκείνος, αποτελείται δηλαδή η ταινία αποκλειστικά από υποκειμενικά πλάνα. Κουνημένα ως επί το πλείστον, σαλταρισμένα για την ακρίβεια, με το αίμα να βάφει τα πάντα. Ίσως ποτέ δεν έχω δει τόσους πυροβολισμούς... Και ίσως πολλοί να ζαλιστούν πολύ γρήγορα.
Φυσικά επίσης πολύ γρήγορα βαρέθηκα όσο δεν παίρνει. Ίσως αν μέτραγα τους νεκρούς να το διασκέδαζα περισσότερο. Στο τέλος, η ανατροπή (που δεν σας λέω φυσικά) δεν ήταν ικανή να με κάνει να αποκτήσω καλύτερη γνώμη για την ταινία. Όντως η όλη λογική και εικόνα (που πασχίζει αποκλειστικά και μόνο να εντυπωσιάσει με οποιοδήποτε τρόπο) μοιάζει πολύ μ' αυτή των βίαιων βιντεογκέιμς, ενώ οι γωνίες λήψης, τα χρώματα, όλα, υπηρετούν τον ίδιο σκοπο. Το μόνο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό τελικά ήταν η παρουσία του Sharlto Copley (έπαιζε στο "District Nine" και το "Elysium") σε έναν πραγματικά πολλαπλό ρόλο - έκπληξη.
Ουφ! Επιτέλους τελείωσε και τελείωσα κι εγώ. Πάντως μερικούς 15χρονους μπορεί να τους ενθουσιάσει.