ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΒΟΗΤΟ "ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ"

Ο Marco Ferreri (1928-1997) είναι ένας αγαπημένος μου δημιουργός. Σαρκαστικός, αναρχικός, συχνά σουρεαλιστής, χαρακτήρισε τις δεκαετίες του 60 και κυρίως του 70. Το 1973 γυρίζει την ταινία που προκάλεσε σκάνδαλο στην εποχή της - κι ακόμα προκαλεί για όσους ανυποψίαστοι αποφασίζουν να τη δουν. "Το Μεγάλο Φαγοπότι" (Le Grande Bouffe) με ένα λαμπρό καστ της εποχής : Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Μισέλ Πικολί, Ούγκο Τονιάτσι, Φιλίπ Νουαρέ και η Αντρέα Φερεόλ - ως ένα είδος μπαλαντέρ.

Μια ομάδα μεγαλοαστών (πιλότος / playboy, δικαστικός, τηλεοπτικός παραγωγός, σεφ) αποσύρονται σε παλιό πύργο που ανήκει σε έναν απ' αυτούς αποφασισμένοι να... αυτοκτονήσουν τρώγοντας σε ένα αδιανόητο πρώτιστα γαστριμαργικό, αλλά και σεξουαλικό, όργιο. μέχρι θανάτου.

Κατάμαυρη κωμωδία ιδιαζόντως τολμηρή και αθυρόστομη, σε πολλά σημεία ηθελημένα αηδιαστική, σατιρίζει με τρόπο άγριο και δίχως τον παραμικρό περιορισμό (ή αυτολογοκρισία) την μεγαλοαστική τάξη και την καταναλωτική κοινωνία γενικότερα. Η πρώτη πεθαίνει από ανία και έχοντας χάσει κάθε νόημα, κάθε ιδανικό, ιδεολογία, σκοπό, παραδίδεται σε μια αδιέξοδη μέχρι θανάτου κραιπάλη. Η δεύτερη, η (δυτική τουλάχιστον) κοινωνία, πεθαίνει από υπερβολική κατανάλωση και όσα αυτή συνεπάγεται για τη ζωή ή για τον πλανήτη. "Μ' ένα σμπάρο δυο τριγόνια κατά την παροιμία.

Ευφυής και δυσβάσταχτη στη θέαση, σαρδόνια, σατανική και προσβλητική, η ταινία παραμένει νομίζω το ίδιο εύστοχη μετά 50τόσα χρόνια από τότε που γυρίστηκε, όταν δηλαδή την ξαναείδα. Και θα ξεσήκωνε τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις με αυτές των αρχών των 70ς. Τι λέω; Σήμερα, εν έτει 2025 που γράφεται αυτό το κείμενο, θα ξεσήκωνε πολύ περισσότερες, ίσως θα κινούσε λογοκρισίες άγνωστες τότε, θα καταδικαζόταν από πολύ περισσότερο "κοινό" απ' όσο τότε. Τελικά καταλήγω ότι, πολύ απλά, σήμερα μια τέτοια ταινία (και μάλιστα με τόσους σούπερ σταρ, καθόλου περιθωριακή δηλαδή, κάθε άλλο παρά έργο κάποιου μοναχικού, ιδιόρρυθμου δημιουργού), πολύ απλά ξαναλέω, θα ήταν αδύνατο να γυριστεί.

Την συνιστώ, αλλά προσοχή : Με δική σας ευθύνη. Αν φύγετε στα μισά να θυμάστε ότι σας είχα προειδοποιήσει.