"ANSELM" Ή Ο ΓΙΓΑΝΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΕΟΣ
Το έχω ξαναπεί: Τα πολλά τελευταία χρόνια οι μόνες ταινίες του Wim Wenders που βλέπονται είναι τα εντυπωσιακά ντοκιμαντέρ του. Έτσι το 2023 γυρίζει το "Anselm", μια ταινία για έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή σύγχρονους καλλιτέχνες, τον γερμανό Anselm Kiefer, που το 2023 είναι 78 ετών. Η ταινία προβλήθηκε στα σινεμά σε 3D.
Δεν έχει πολύ νόημα να σας πω γι' αυτήν, εφόσον το θέμα είναι καθαρά οπτικό. Για όσους δεν τον γνωρίζουν, ζωγραφίζει τεράστιους σε μέγεθος πίνακες στους οποίους, εκτός από παχιά στρώματα χρώματος, συχνά κολλά και έτοιμα υλικά ή αντικείμενα (ξερά χόρτα, χώμα, μεγάλες πέτρες, μεταλλικά γλυπτά του κλπ.) προεκτείνοντας έτσι το έργο στις 3 διαστάσεις. Τις τελευταίες δεκαετίες κάνει και γλυπτά και συχνά δημιουργεί ολόκληρες εγκαταστάσεις μ' αυτά. Το εντυπωσιακότερο όμως είναι ότι από τα 90ς (νομίζω) έχει αγοράσει μια αχανή έκταση κάπου στη Γαλλία την οποία έχει μετατρέψει σε υπαίθριο μουσείο με γλυπτά του. Κυρίως όμως έχει κατασκευάσει μια σχεδόν ολόκληρη υπόγεια πόλη με τούνελ, δωμάτια, διαδρόμους, επίπεδα κλπ. κλπ., όλα διάσπαρτα με έργα του.
Συγχρόνως οι σκηνές στα εξ ίσου αχανή στούντιό του είναι απίστευτες. Το ασύλληπτο πλήθος των έργων, οι γιγάντιες διαστάσεις τους (πολλά πάνω από 5 μέτρα), ο τρόπος κατασκευής τους με φωτιά, νερό, διάφορα υλικά κλπ., οι βοηθοί που κυκλοφορούν κουβαλώντας τα με ρόδες, τα μικρά ασανσέρ που ο ίδιος χρησιμοποιεί για να φτάσει στην κορυφή τους κλπ., μόνο δέος μπορούν να προκαλέσουν.
Το φιλμ διαθέτει και παλιό υλικό με τον ίδιο σε νεαρή ηλικία και τις αμφιλεγόμενες δουλειές του στις αρχές των 70ς (είχε κατηγορηθεί για συμπάθεια προς το ναζισμό), με τις συναντήσεις του με τον Beuys (υπήρξε μαθητής του) κ.ά., καθώς και κάποιες δραματοποιημένες σκηνές - μερικές έντονα συμβολικές - με τον Kiefer παιδί. Πάντως ο ίδιος μιλά πολύ λίγο για τον εαυτό του και το έργο του. Γι' αυτό αν θέλετε να καταλάβετε τι κάνει (και γιατί), ποια είναι τα κίνητρά του, κάποια πράγματα για τη ζωή του, μάλλον θα απογοητευτείτε.
Ωστόσο αξίζει πραγματικά για την οπτική εμπειρία και τον γιγαντισμό που κυριαρχεί παντού και τελικά αποτελεί γνώρισμα της δουλειά του και (θα το ξαναπώ) για το δέος που προκαλούν όλα αυτά, ανεξάρτητα αν σας αρέσει ή όχι η δουλειά καθ' εαυτή. Πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε.
Ετικέτες "Anselm" (2023), Wenders Wim