"ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ" ΚΑΙ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Με το "Παιδί με το Ποδήλατο" του 2011 οι Jean-Pierre και Luc Dardenne συνεχίζουν στο ρεαλιστικό δρόμο που έχουν εδώ και χρόνια επιλέξει. Ιστορίες κοινωνικού ρεαλισμού, συνήθως γεμάτες δύναμη, απλές και λιτές στο κινηματογραφικό τους στιλ, πυκνές και ουσιαστικές σε νοήματα. Το παιδί της ταινίας εγκαταλείπεται από τον πατέρα του και τον αναζητά με μια εμμονή που θυμίζει αυτή της "Ροζέτας", αφού χρειάζεται απεγνωσμένα κάποιον μεγαλύτερο, κάποιο πρότυπο ουσιαστικά (η οποία "Ροζέτα", σημειωτέον, παρά τα βραβεία και τις άριστες κριτικές, προσωπικά με εκνεύρισε). Η αναζήτησή του θα το οδηγήσει σε μια κομμώτρια, που το νοιάζεται και δέχεται να το φιλοξενήσει και να παίξει το ρόλο της μητέρας, αλλά και στον τοπικό ντίλερ και κακοποιό, που δέχεται να τον εντάξει στη συμμορία του για δικούς του λόγους φυσικά. Μέσα από μια απλή ιστορία οι Dardenne καταφέρνουν να καταγράψουν μια βορειοευρωπαϊκή, ευνομούμενη και - ακόμα - ευημερούσα κατά τα άλλα κοινωνία, η οποία όμως έχει τα δικά της τρωτά, τις πληγές, το κενά της. Η οικογένεια δεν είναι πια προστάτης, "ζεστή φωλιά", κάθε άλλο μάλιστα, η οικονομική πραγματικότητα είναι άγρια (η περίπτωση του πατέρα του μικρού), οι σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ, η συμμορία και η εγκληματικότητα που τη συνοδεύει φαντάζουν σαν υποκατάστατο της (ανύπαρκτης) οικογένειας. Απόρροια όλων αυτών είναι το κυρίαρχο συναίσθημα στη ψυχή του μικρού να είναι η οργή, ενώ σε προσωπικό επίπεδο η σχέση του μικρού με την κομμώτρια περνά από διάφορα στάδια, αγάπης, απόρριψης, αποδοχής κλπ. Τελικά το ανησυχητικό ερώτημα που τίθεται είναι: Ποιό είναι το μέλλον αυτής της κοινωνίας; Πώς θα είναι αυτή όταν απαρτίζεται από παιδιά σαν αυτό που βλέπουμε στο φιλμ; Οι αδελφοί Dardenne είναι αυτή τη φορά λιγότερο αργοί, η ιστορία τους διαθέτει κάποιο σασπένς και γίνεται έντονα δραματική προς το τέλος, οι αφηγηματικοί τους ρυθμοί είναι καθαροί, σαφείς. Συνολικά δεν είμαι οπαδός του απόλυτου ρεαλισμού στο σινεμά, υπάρχουν όμως φιλμ που τα θεωρώ εξαιρετικά στο είδος αυτό. "Το Παιδί με το Ποδήλατο", με το βάθος και με την αναμφισβήτητη δύναμή του, είναι σίγουρα ένα από αυτά.