"TRED SOFTLY STRANGER" : ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΟΛΑΣΗ

 

Το "Tread Softly Stranger" του 1958 γυρίζεται από τον άγνωστό μου Gordon Parry (1908-1981) και είναι ένα ακόμα πολύ καλό βρετανικό νουάρ.

Ένας τζογαδόρος τυχοδιώκτης φεύγει από το Λονδίνο (όπου απειλείται) και επιστρέφει στη βιομηχανική πόλη του, όπου θα μείνει με τον αδελφό του. Ο τελευταίος όμως, νευρικός και ασταθής, είναι ερωτευμένος με μια σέξι μπαργούμαν. Μέχρι πού θα φτάσει γι' αυτήν και τι θα κάνει ο "άσωτος" πλην όμως πολύ πιο συγκροτημένος νεοαφιχθείς αδελφός για να τον βοηθήσει; Κι όλα αυτά ενώ ένα ερωτικό τρίγωνο θα σχηματιστεί...

Ασπρόμαυρη φυσικά ταινία με ενδιαφέρουσα πλοκή και αρκετή αγωνία για το πού θα καταλήξουν όλα, αφού ο κλοιός γίνεται όλο και πιο ασφυκτικός γύρω από τους τρεις πρωταγωνιστές. Και η ασφυκτική ατμόσφαιρα επιτείνεται λόγω της εικόνας που διαθέτει η ταινία. Το τεράστιο χυτήριο, όπου δουλεύει όλη σχεδόν η πόλη, με τους καπνούς και τις φλόγες του θυμίζει αληθινή κόλαση (ιδίως στα νυχτερινά πλάνα). Τα στενόχωρα, λιτά εσωτερικά, οι ταράτσες των σπιτιών που επικοινωνούν και όπου γίνονται διάφορες συναντήσεις (σήμα κατατεθέν της ταινίας), οι σκηνές στους γυμνούς δρόμους της μικρής πόλης, όλα επιτείνουν το ασφυκτικό αίσθημα, που γίνεται εντονότερο λόγω του ότι δεν μπορεί να υπάρχει "ιδιωτικότητα" και όλοι σχεδόν γνωρίζονται με όλους. Πώς να είναι η ζωή σ' ένα τέτοιο μέρος; Μέσα σ' όλα αυτά η εντυπωσιακή Νταϊάνα Ντορς λάμπει ως - απόλυτα κατανοητό - αντικείμενο του πόθου, που μπορεί να εκτροχιάσει τα πάντα. Άσχετα αν και η ίδια θα βρεθεί στον κλοιό...  

Πολύ καλή (και άγνωστη) ταινία, συνίσταται στους φίλους του νουάρ ιδιαίτερα. Ακόμα και για τη ζοφερή εικόνα του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η αλυσίδα των γεγονότων που κάνει την κατάσταση όλο και πιο άσχημη...