ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΓΙΑ... ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ

Ταινία φαντασίας με αρκετά πρωτότυπο σενάριο είναι το ουγγρικό "A Herceg Haladeka" (Παράταση Ζωής, 2006) του Peter Timar του 2005. Όπου όταν η γοητευτική και διάσημη τηλεοπτική περσόνα και μοντέλο Αλίντα δολοφονείται, ο περίπου ερωτευμένος μαζί της Ασμοδαίος (ένας από τους σκοετινούς πρίγκηπες του κάτω κόσμου) της επιτρέπει να επιστρέψει στη ζωή και να προσπαθήσει να πείσει κάποιον να "πάρει το θάνατό της", δηλαδή να πεθάνει για κείνη. Μόνο τότε θα ξαναζήσει κανονικά. Μόνο που η περίφημη παράταση διαρκεί μόλις ένα λεπτό, μέσα στο οποίο πρέπει να βρει τον σωτήρα της.
Τώρα βέβαια, κάνοντας μια μικρή ατασθαλία, το λεπτό δεν είναι "μπαμ και κάτω", δηλαδή τελειώνει και μαζί τελειώνουν όλα. Το λεπτό, όταν αποβεί άκαρπο, αρχίζει και πάλι απ' την αρχή, κάτι σαν μονόλεπτη "Μέρα της Μαρμότας" δηλαδή. Η ιδέα είναι πολύ καλή, όλα συνάδουν για τη δημιουργία μιας ιδιαίτερα αγχωτικής ταινίας, αλλά ο στόχος του Timar μάλλον δεν είναι αυτός.
Λειτουργώντας περισσότερο σαν ένα ψυχογραφικό πορτρέτο της ηρωίδας, το φιλμ επιχειρεί να δείξει τις σχέσεις της, την προηγούμενη ζωή της, τις αποτυχίες της ουσιαστικά με τους γονείς, τον πρώην και νυν σύζυγό της, την έλλειψη αληθινών φίλων. Τώρα, βέβαια, θα μου πείτε, όσο καλός και να είναι ένας φίλος, έτσι εύκολα θα δεχτεί να πεθάνει για να ζήσεις εσύ; Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία. Το εύρημα των παράδοξων ιπποτών που, αθέατοι από τους γύρω, την κυνηγούν μέρα μεσημέρι στους δρόμους της Βουδαπέστης για να τη σκοτώσουν, προσδίδει κάποιο παραπάνω σασπένς - αν και όχι αρκετό κατά τη γνώμη μου. Γενικά δεν μου φάνηκε και πολύ πειστικό όλο το σεναριακό μέρος της ταινίας (πειστικό, προς άρσιν παρεξηγήσεων, εννοώ βέβαια στα πλαίσια της φανταστικής κατάστασης που από την αρχή επέλεξε), ενώ το τέλος, αν και ενδιαφέρον, φαντάζει κάπως "ουρανοκατέβατο", σαν από μηχανής θεός.
Γενικά, ενώ με κράτησε (σιγά μη δεν κράταγε κιόλας το θεατή), νομίζω ότι δεν αξιοποίησε όσο θα μπορούσε την πολύ καλή αρχική ιδέα.