ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ "ANORA"

Για μένα η "Anora" του 2024 είναι η τρίτη καλή ταινία του ανεξάρτητου αμερικανού Sean Baker που βλέπω. Είχαν προηγηθεί τα "Tangerine" και "Florida Project". Και οι τρεις έχουν περιθωριακούς ήρωες, που είναι αδύνατο να ταιριάσουν με το αμερικάνικο όνειρο. Και οι τρεις συνδυάζουν το δράμα με την κωμωδία και, παρά το "δύσκολο" περιβάλλον στο οποίο εκτυλίσσονται, είναι τελικά διασκεδαστικές.

Η Anora είναι μια συμπαθητική στριπτιζέζ και πόρνη. Όταν γνωρίζει έναν πιτσιρικά γόνο ζάπλουτου ρώσου ολιγάρχη, αρχικά δέχεται να περάσει μαζί του μια εβδομάδα με μεγάλη αμοιβή, αλλά τα πράγματα γίνονται σοβαρά - πέραν του αχαλίνωτου σεξ - και φτάνουν λίγες μέρες μετά να παντρευτούν στο Λας Βέγκας εν μέσω άφθονου αλκοόλ και ουσιών. Όταν όμως το μαθαίνουν οι γονείς, στέλνουν έξαλλοι τους μπράβους τους... και αντί για εξ ίσου αχαλίνωτη βία που θα περιμέναμε, το πράγμα γίνεται όλο και πιο αστείο...

Πλήρης ανατροπή μύθων όπως η Σταχτοπούτα ή η "Pretty Woman". Στο φιλμ συνυπάρχουν απόλυτος ρεαλισμός, κυνισμός και... γλυκά συναισθήματα. Ακόμα και σασπένς διαθέτει! Πώς γίνεται να "παντρεύονται" όλα αυτά, δεν έχετε παρά να το δείτε στην οθόνη. Είπαμε: Βρισκόμαστε πολύ μακριά από τις γλυκανάλατες συμβάσεις του (σύγχρονου κυρίως) Χόλιγουντ και πολύ μακριά από έναν κόσμο "ηθικό, αγγελικά πλασμένο". Μόνη μου μικρή αντίρρηση η μεγάλη διάρκεια, που τελευταία έχει γίνει μάστιγα στο σινεμά. Είπαμε όμως: Μικρό το κακό. Το σύνολο είναι πολύ καλό και το φινάλε συγκινητικό.