"UNEARTHLY STRANGER" Ή ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΙΣΒΟΛΗ "ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ"

O βρετανός John Krish (1923-2016) είναι ένας από τους πάμπολλους άγνωστους σκηνοθέτες, οι οποίοι, ωστόσο, πρόσθεσαν κι αυτοί το λιθαράκι τους... Αυτός εδώ γύρισε πολλά μικρού μήκους ντοκιμαντέρ (εκπαιδευτικά κυρίως) και έκανε και μερικές μεγάλου μήκους ταινίες. Στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας γυρίζει το 1963 το "Unearthly Stranger" ("Αόρατος Εχθρός" στην Ελλάδα), μια αρκετά συμπαθητική ταινία, με πρωταγωνιστή τον σπάνιο στον κινηματογράφο Τζον Νέβιλ (δεν είναι άλλος από τον βαρώνο Μυγχάουζεν στο γνωστό φιλμ του Γκίλιαμ, πολλά χρόνια αργότερα).
Ο οποίος είναι κυβερνητικός επιστήμονας που δουλεύει σε ένα μυστικό project. Στις διακοπές του συναντά μια άγνωστη, όμορφη γυναίκα, της οποίας το παρελθόν αγνοεί πλήρως, και πολύ σύντομα παντρεύονται και επιστρέφουν στην Αγγλία. Ωστόσο, τόσο ο ίδιος όσο και κάποιος άλλος φίλος και συνάδελφός του, θα παρατηρήσουν σημάδια αλλόκοτης συμπεριφοράς στη γυναίκα. Στο μεταξύ ένας άλλος συνάδελφος έχει πεθάνει μυστηριωδώς, ενώ οι ήρωές μας μαθαίνουν ότι και άλλοι επιστήμονες που ασχολούνται με παρόμοιο project σε άλλα μέρη του κόσμου, έχουν επίσης πεθάνει. Σύντομα το ζευγάρι θα βρεθεί στο επίκεντρο υποψιών και οι μυστικές υπηρεσίες αρχίζουν να ερευνούν...
Τυπικό φιλμ ΕΦ όπου κάποιοι πάιρνουν τη θέση οικείων μας προσώπων και "μας αλώνουν από μέσα". Εδώ βέβαια δεν παρατηρούμε τόσο έντονα την σχεδον υστερική φοβία των αντίστοιχων αμερικάνικων φιλμ (πρόκειται, βλέπετε, για βρετανική ταινία)  για τους "κακούς ξένους" (βλέπε "κόκκινους") που θα μας καταλάβουν, ωστόσο το κλίμα είναι παρόμοιο. Πάντως η ταινία έχει τις αρετές της: Την υποβλητική ασπρόμαυρη φωτογραφία, το σασπένς και την αγωνία (συχνά η ιστορία φλερτάρει με ταινία τρόμου), το μυστήριο... Και, βέβαια, η κλασική στο υποείδος αυτό της ΕΦ αίσθηση ότι αυτός που βλέπουμε και αγαπάμε δεν είναι αυτός που νομίζουμε... Ή, εν πάσει περιπτώσει, στην πραγματικότητα ελάχιστα γνωρίζουμε γι' αυτόν.
Άγνωστη, ξεχασμένη ταινία, όχι όμως από τις κακές. Αν είστε φαν των παλιών φιλμ του είδους και αγαπάτε την ασπρόμαυρη, δίχως πολλά - πολλά εφέ "παλιομοδίτικη" ατμόσφαιρα, ψάξτε την και δώστε της μια ευκαιρία. Δεν είναι αριστούργημα (όπως, ας πούμε, το Body Snatchers με παρόμοιο θέμα), το βρήκα όμως συμπαθητικό.