Η "FRANCES" ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ

O Graeme Clifford είναι κυρίως τηλεοπτικός, με ελάχιστες κινηματογραφικές ταινίες στο ενεργητικό του. Ωστόσο το 1982 γυρίζει το "Frances" ("Φράνσις, μια αδέσμευτη γυναίκα"), με μια εξαιρετική Τζέσικα Λανγκ στο βασικό ρόλο.
Πρόκειται για αληθινή (και συγκλονιστική) ιστορία: Την ιστορία της Φράνσις Φάρμερ, γνωστής (και πολύ όμορφης) ηθοποιού στα τέλη της δεκαετίας του 30 και στις αρχές του 40. Λόγω όμως της ανεξάρτητητς συμπεριφοράς της, της περιφρόνησής της για το Χόλιγουντ και τους "κανόνες" του, των σχέσεών της με άτομα "παράξενων" πολιτικών πεποιθήσεων και του αλκοολοισμού της που χειροτέρευε, η καριέρα της θα καταστραφεί. Ακόμα χειρότερα, με σύμφωνη γνώμη της καταπιεστικής της μητέρας, που αδυνατούσε να "επιβλέπει" τα πάντα στη ζωή της, θα κλειστεί αρκετές φορές σε ψυχιατρείο, την τελευταία φορά μάλιστα για κάποια χρόνια. Θα βγει "αναβαθμισμένη" και, από τα τέλη της δεκαετίας του 50 θα παίξει σε πολύ λίγες ακόμα ταινίες, αλλά θα έχει για 6 χρόνια μια πετυχημένη τηλεοπτική εκπομπή.
Ίσως η ταινία να "ηρωοποιεί" την Φράνσις και να τονίζει την αντισυμβατική συμπεριφορά της ενάντια στα κάθε λογής "χρηστά ήθη" (πολιτικά και μη). Δεν νομίζω ότι έχει τόση σημασία η αληθινή ιστορία της ταλαντούχας ηθοποιού (ποτέ δεν μάθαμε Ιστορία από το σινεμά άλλωστε. Αλλού να ψάξετε για κάτι τέτοιο). Ωστόσο τονίζει τις συμβάσεις, τις απαγορεύσεις, την καταπίεση τελικά (που φτάνει στα όρια της φυσικής εξόντωσης) μιας "καθώς πρέπει", καταπιεστικής κοινωνίας, τουλάχιστον της παλιότερης Αμερικής. Η Φράνσις της ταινίας δεν δέχεται τους κανόνες της κοινωνίας αυτής. Από τα 16 της ήδη γράφει σε σχολική έκθεση ότι είναι άθεη. Σαν ηθοποιός ασφυκτιά στους χολιγουντιανούς κανόνες και, κυρίως, στη χολιγουντιανή εικόνα που "μαγειρεύεται" παρά τη θέλησή της. Αποδέχεται ένα ταξίδι στη Μόσχα (θού κύριε) για να παρακολουθήσει θεατρικές παραστάσεις και μαθήματα (αυτό κι αν δεν μπορούν να χωνέψουν οι αμερικάνοι του '30). Αρνείται σθεναρά την καταπίεση και τον έλεγχο της ζωής της από τη μητέρα της. Ε, για όλα αυτά θα πρεπει να τιμωρηθεί. Θα πρεπει να πάψει να υπάρχει ή, τουλάχιστον, να πάψει να είναι σταρ.
Το φιλμ παίρνει έντονη θέση ενάντια στους καταπιεστικούς μηχανισμούς μιας κοινωνίας που δεν ανέχεται τη διαφορά και δείχνει με τολμηρό τρόπο κάποια από τα σκοτεινά παρασκήνια της χολιγουντιανής γκλαμουριάς. Και, το είπαμε ήδη, μια που η Λανγκ είναι θαυμάσια (αλλά και ο σύζυγός της και ηθοποιός Σαμ Σέπαρντ), νομίζω ότι συνίσταται. Αν τουλάχιστον θέλετε να ξέρετε για κάποιες σκοτεινές πτυχές της (παλιότερης έστω) Αμερικής.