Ο CARAX, Η "ANNETTE" ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

 

Ο Leos Carax είναι βεβαίως μια ιδιόρρυθμη περίπτωση της κινηματογραφικής ιστορίας. Είναι αυτό που λέμε "όλα να τα περιμένεις" απ' αυτόν. Πράγμα που επιβεβαιώνεται απόλυτα με το φιλμ του 2021 "Anette", το οποίο είναι καθαρό μιούζικαλ! Ναι, αλλά ποίων είναι η μουσική, αλλά και το στόρι; Των θρυλικών (και cult) Spaks, οι οποίοι εμφανίζονται σε κάποιες σκηνές, των αδελφών Mael δηλαδή από τα 70ς (οι οποίοι πάντως συνεχίζουν κανονικά ως σήμερα). Φανταζόσαστε μήπως κάποια πιο απρόσμενη συνεργασία; Και μάλιστα με δύο "καυτούς" σύγχρονους ηθοποιούς: Τη Μαριόν Κοτιγιάρ και τον Άνταμ Ντράιβερ.

Οι οποίοι είναι ένα αταίριαστο φαινομενικά, πλην όμως πολύ ερωτευμένο ζεύγος. Εκείνος είναι ένας διάσημος stand up κωμικός (αν και συχνά όσα λέει στο κοινό δεν είναι καθόλου αστεία), με τεράστιο εγώ και μάλλον ασταθής ψυχολογικά. Εκείνη είναι μία εξ ίσου διάσημη ντίβα της όπερας. Εμείς παρακολουθούμε τη θυελλώδη μεταξύ τους σχέση και τις εξελίξεις όταν γεννηθεί το παιδί τους (όλα αυτά, εννοείται, υπό τη διαρκή υπόκρουση της μουσικής ή των τραγουδιών των Sparks, η οποία όμως, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, παραπέμπει σε μουσική μιούζικαλ και όχι σε ροκ).

Και τώρα τα κακά νέα. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ενδιαφέροντα - προσωπικά είχα μεγάλη περιέργεια να το δω - πλην όμως βρήκα το αποτέλεσμα απογοητευτικό. Ιδιαίτερα στο πρώτο μισό βαρέθηκα κανονικά. Μετά η ιστορία είχε κάποιο μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αλλά και πάλι... Δεν κατάλαβα τον σεναριακό λόγο ύπαρξης. Ήθελαν να μας πουν το γνωστό από παλιά "ο άνθρωπος σκοτώνει αυτό που αγαπάει"; Ότι ο τερατώδης εγωκεντρισμός είναι (αυτο)καταστροφικός; Ότι η δημοσιότητα δημιουργεί παράνοια (στην προκειμένη περίπτωση μόνο στον άντρα του ζευγαριού); Δεν ξέρω. 

Η εικόνα είναι σε μερικές σκηνές όμορφη και υποβλητική, υπάρχουν ευρήματα (τα οποία όμως σύντομα απλώς επαναλαμβάνονται), αλλά ούτε η μουσική ούτε ολόκληρη η ταινία κατάφερε να με κρατήσει. Το προηγούμενο απρόσμενο (στα όρια του πειραματικού) φιλμ του Carax, το "Holy Cars" μου άρεσε αρκετά. Πολύ κρίμα που δεν μπορώ να πω το ίδιο και γι' αυτό...