ΑΓΟΥΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΕΣΚΑΔΑ ΣΤΟ "ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ"

Είχαμε γνωρίσει την Alante Kavaite το 2006 με το "Ecoute le temps", μια σχετικά ενδιαφέρουσα ταινία φανταστικού. Το 2015 (μόλις) κάνει τη δεύτερη ταινία της, "Το Καλοκαίρι του Έρωτά μου" (Sangailes vasara o πρωτότυπος λιθουανικός τίτλος, καθώς πρόκειται κυρίως για παραγωγή της χώρας αυτής - και είναι γυρισμένο εκεί).
Η 17χρονη, όμορφη Sangaile κάνει διακοπές με τους εύπορους γονείς της στο καλοκαιρινό τους σπίτι στην επαρχία. Η κοπέλα γοητεύεται από τα αεροπλάνα και παρακολουθεί με πάθος επιδείξεις με αεροπορικά "ακροβατικά" που γίνονται εκεί. Κατά τη διάρκειά τους θα γνωρίσει μια ντόπια συνομίληκή της, με την οποία θα δεθεί με στενή φιλία. Σύντομα η σχέση τους θα γίνει ερωτική. Μέσα απ' αυτή - και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού εκείνου - η ηρωίδα θα εξομολογηθεί τα μυστικά της, θα ξεπεράσει φόβους και δισταγμούς, θα πραγματώσει τη βαθύτερη επιθυμία της και, τελικά, θα ενηλικιωθεί. Το επόμενο καλοκαίρι στο ίδιο μέρος θα είναι μια εντελώς διαφορετική εποχή για εκείνη.
Η ταινία βασίζεται στην άγουρη και συχνά αμήχανη λεσβιακή σχέση των δύο κοριτσιών, δίχως να παραλείπει ωστόσο να καταγράψει τα προβλήματα του τέλους της εφηβείας (επαναστατικότητα, μελαγχολία, σύγκρουση με τους γονείς και το κοινωνικό περιβάλλον κλπ.) Παρά τις δραματικές στιγμές, αντιμετωπίζεται σχετικά ανάλαφρα και αρκετά αισιόδοξα. Η "απαγορευμένη" σχέση δεν είναι φορτισμένη με αδιέξοδα, άγρια και αυτοκαταστροφικά πάθη ή/και κοινωνικά πογκρόμ, όπως ίσως θα περίμενε κανείς. Ρέει μάλλον φυσικά και χαλαρά. Αυτό όμως που είναι το κύριο προσόν της ταινίας κατά τη γνώμη μου είναι η έξυπνη σκηνοθεσία, η φρεσκάδα (και η ανεμελιά θα έλεγα) της αντιμετώπισης ενός συνήθως ταμπού θέματος και η πολύ όμορφη, "κρυστάλλινη" φωτογραφία της. Γι' αυτό κέρδισε και το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Sundance.
Το βρήκα συμπαθητικό και γλυκό, όχι όμως και κάτι συγκλονιστικό. Αποτελεί πάντως ενδιαφέρον δείγμα γραφής από μια παντελώς άγνωστη για μένα κινηματογραφία, αυτή της Λιθουανίας.

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Το "Ecoute le temps" (Άκου τον χρόνο) είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Λιθουανικής καταγωγής (που όμως ζει στη Γαλλία) Alante Kavaite. Είναι ένα ενδιαφέρον μεταφυσικό θρίλερ, με αρκετά πρωτότυπη υπόθεση και ποιητική αντιμετώπιση, καθώς οι ανησυχίες της δημιουργού προχωράνε βαθύτερα από την απλή κατασκευή ενός ατμοσφαιρικού θρίλερ.
Μια νεαρή ηχολήπτης πληροφορείται ότι η μητέρα της, που ήταν χωρισμένη και είχε επιστρέψει στο χωριό της όπου θεωρούνταν κάτι σα μέντιουμ, βρέθηκε δολοφονημένη. Επιστρέφει λοιπόν στο αγροτικό σπίτι όπου πήγαινε μικρή και προσπαθεί να εξιχνιάσει τον φόνο. Σύντομα όμως αντιλαμβάνεται ότι τα υπερσύγχρονα μηχανήματά της, εκτός από τους συνεχείς τριγμούς του ετοιμόροπου παλιού σπιτιού, πιάνουν και τους ήχους και τις ομιλίες που ακούστηκαν στο παρελθόν, και μάλιστα κάθε σημείο του σπιτιού "αντιστοιχεί" και καταγράφει συγκεκριμένη χρονική στιγμή του παρελθόντος. Ξεκινά λοιπόν ένα ηχητικό ταξίδι προς τα πίσω, πασχίζοντας να φτάσει στην κρίσιμη ημερομηνία του φόνου... και ένα - ένα τα ποικίλα μυστικά της μικρής κοινότητας αρχίζουν να αποκαλύπτονται και όλοι να γίνονται ύποπτοι.
Δίχως ίχνος εφφέ, η σκηνοθέτης φτιάχνει μια ατμοσφαιρική ταινία, που, εκτός του αστυνομικού στοιχείου, της έντονης παρουσίας του υπερφυσικού και - ενίοτε - του τρόμου, μιλά συμβολικά για τις σχέσεις μάνας και κόρης. Η μητέρα έβλεπε το μέλλον. Η κόρη "επιστρέφει" ηχητικά στο παρελθόν. Κάπου στο μέσον οι πορείες τους συναντιούνται, κάπως σα να έχει επέλθει μια κατανόηση που δεν υπήρχε όσο εκείνη ζούσε.
Μπορεί κανείς να κατηγορήσει το σενάριο επειδή εμπλέκει και άλλα (αρκετά) στοιχεία: Το οικολογικό θέμα, που υπάρχει αρκετά έντονα, μια εξαφάνιση παιδιού, παράλληλες ιστορίες των χωρικών που περνούν κάπως "ξώφαλτσα" κλπ. Ωστόσο σε γενικές γραμμές παραμένει ενδιαφέρον και κρατά μέχρι τέλους τον θεατή. Πολύ περισσότερο αφού "όλα τα λεφτά" είναι η εκπληκτική Εμίλ Ντεκέν που πρωταγωνιστεί δίνοντας ρεσιτάλ. Είναι η ίδια που είχε ξεχωρίσει με την εξαιρετική ερμηνεία της στη "Ροζέτα" των αφών Νταρντέν και μια από τις καλύτερες σύγχρονες γαλλίδες ηθοποιούς.