ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ ΚΑΙ Δρ. ΓΟΥΟΤΣΟΝ... ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ Μ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΙΡΑ

Ο Thom Eberhardt είναι ένας μάλλον μέτριος αμερικανός σκηνοθέτης, με σχετικά λίγες ταινίες στο ενεργητικό του. Το 1988 όμως γυρίζει την κωμωδία "Without a Clue" που, αν μη τι άλλο, εγώ τουλάχιστον τη βρήκα συμπαθέστατη.
Πρόκειται για μια παρωδία του Σέρλοκ Χολμς (για μια ακόμα παρωδία του Σ.Χ. θα ήταν καλύτερα να πω), η οποία ωστόσο βασίζεται σε ένα έξυπνο εύρημα: Ο διασημότερος ντετέκτιβ του κόσμου δεν είναι παρά ένας ηλίθιος, μέθυσος και γυναικάς ηθοποιός, που προσέλαβε σαν "βιτρίνα" ο δρ. Γουότσον, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι η μοναδική μεγαλοφυία της υπόθεσης. Όταν προσπαθεί να απαλλαγεί απ' αυτόν είναι πλέον αργά, αφού οι πάντες, από τον απλό κόσμο μέχρι την κυβέρνηση, λατρεύουν τον "ντετέκτιβ" και αγνοούν τον γιατρό. Στις μεταξύ τους σχέσεις αγάπης - μίσους βασίζεται και ένα μεγάλο μέρος του χιούμορ της ταινίας (και για να μη νομίζετε βέβαια ότι ο πρόσφατος Σ.Χ. του Γκάι Ρίτσι πρόσφερε τίποτα καινούριο).
Βρήκα το σενάριο έξυπνο, αρκετές φάσεις είναι από διασκεδαστικές έως και ξεκαρδιστικές, ο φοβερός δρ. Μοριάρτι, ο αιώνιος εχθρός του Σ.Χ., κάνει κι αυτός την εμφάνισή του την κατάλληλη στιγμή, στην περιπέτεια χρησιμοποιείται (άλλο αστείο εύρημα) και η αφανής σπιτονοικοκυρά των ηρώων κ. Χάντσον και γενικά όλα έδεσαν στο να περάσω δύο πολύ ευχάριστες ώρες. Πολύ περισσότερο μάλιστα λόγω του ότι στους βασικούς ρόλους βρίσκονται δυο μεγάλοι ηθοποιοί: Ο Μάικλ Κέιν και ο Μπεν Κίνγκσλεϊ, ενώ η μουσική είναι του Χένρι Μαντσίνι. Και κάτι ακόμα: Βρήκα πολύ έξυπνο το βάρος που δίνει η ταινία στη διασημάτητα του ήρωα, με την εμπλοκή των τότε μίντια και του κοινού, ειδικά στις σκηνές που ο δημοφιλής ντετέκτιβ κάνει διάφορες βαρύγδουπες ανακοινώσεις σε κοινό και δημοσιογράφους λέγοντας στην ουσία μπούρδες, ενώ όλοι μονολογούν έκθαμβοι: "Τι μεγαλοφυϊα!". Κάτι σύγχρονο μου θυμίζει αυτό...
Μια παρατήρηση μόνο: Για να απολαύσετε πλήρως την ταινία καλό είναι να έχετε διαβάσει τις original περιπέτειες του ήρωα του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ ώστε να αναγνωρίζετε τις πολλές αναφορές στο πρωτότυπο και, κυρίως, τις ανατροπές τους. Δίχως αυτό, ΟΚ, δεν νομίζω ότι θα σας χαλάσει το φιλμ (αν αναζητάτε μια χαλαρή διασκέδαση), αλλά αρκετά από τα "εσωτερικά" αστεία θα περάσουν απαρατήρητα. Όπως και νά' χει πάντως, καλή διασκέδαση.