Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ BREAKFAST ON PLUTO

Ναι. To "Breakfast on Pluto" είναι η πιο πρόσφατη ταινία του Neil Jordan κι αυτό αποτελεί γεγονός. Εδώ ο Jordan καταγράφει τη ζωή ενός "χαρούμενου" και "αθώου" τραβεστί, από την παιδική του ηλικία μέχρι τώρα. Ανάλαφρα, με χιούμορ και κάμποσο σουρεαλισμό, με το μελό να εναλλάσσεται με την κωμωδία. Κι όμως. Παρά την φαινομενική ελαφρότητα, οι τραγωδίες (τόσο ιστορικές όσο και προσωπικές) αφήνουν ανεξίτηλο το στίγμα τους. Το ιρλανδικό πρόβλημα, ο IRA και η τρομοκρατία, αποτελούν το πολιτικό background, ενώ οι προσωπικές "καταστροφές" διαδέχονται η μία την άλλη. Κι όμως, ο ήρωας μοιάζει να περνά αλώβητος απ' όλα αυτά, πάντα με καλή διάθεση και σαρκαστικές ατάκες, ακόμα κι όταν τον βασανίζουν!
Δίπλα στον πολύ καλό Κίλιαν Μέρφι, ένα all star ιρλανδέζικο (ως επί το πλέιστον) καστ, με τον ηθοποιό - φετίχ του σκηνοθέτη Στίβεν Ρία, τον Λίαμ Νίσον, τον Μπρένταν Γκλίζον, τον Ίαν Χαρτ, τον Gavin Friday (για όσους εκτιμούν τη μουσική του), ακόμα και τον πολύ Brian Ferry (αναγνωρίστε τον αν μπορείτε).
Ποτρέτο ενός εκκεντρικού χαρακτήρα, μια εκκεντρική ταινία γενικότερα, που βλέπεται ευχάριστα, κρατά τον θεατή, πλην όμως ο Jordan στο παρελθόν έχει κάνει και δυνατότερα πράγματα. Παρ' όλα αυτά, η επιστροφή ενός παλιού φίλου είναι πάντα ευπρόσδεκτη.