ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ ΓΚΡΟΤΕΣΚΟ "DEATH BECOMES HER"

Θεωρώ τον Robert Zemeckis έναν καλό εμπορικό σκηνοθέτη, που μας έχει χαρίσει μερικές από τις διασκεδαστικότερες χολιγουντιανές ταινίες (Roger Rabbitt, Back to the Future, Forrest Gumb κλπ.). Ωστόσο το "Death Becomes Her" ("Ο Θάνατος σου πάει πολύ" στα ελληνικά) του 1992 πάντοτε με ενοχλούσε ως φιλμ.
Πρόκειται για μια κωμωδία φαντασίας. Μία φαντασμένη και "κακιά" σταρ  του Χολιγουντ, που πάνω απ' όλα φοβάται τα γηρατειά - μεσήλιξ γαρ, καταφέρνει να χωρίσει έναν σούπερ επιτυχημένο πλαστικό χειρούργο από την κοπέλα του και να τον παντρευτεί η ίδια. Με την κοπέλα είναι πολύ παλιές φίλες και η ιστορία αυτή έχει επαναληφτεί πολλάκις στο παρελθόν. Η τελευταία καταρρέει και μόνος σκοπός της ζωής της γίνεται να εκδικηθεί την σταρ. Χρόνια μετά, και ενώ ο γάμος της ηθοποιού με τον χειρούργο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, θα ανακαλύψει ένα πολύ παράξενο μέρος για πολύ λίγους, όπου θα της δοθεί ένα ελιξήριο, το οποίο, πρακτικά, την κάνει αθάνατη. Κάπου εκεί θα επανεμφανιστεί η παλιά κοπέλα του παρακμασμένου πλέον γιατρού... και, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, θα είναι πιο φρέσκια και σέξι από ποτέ...
Στόχος του φιλμ είναι να γίνει μια κατάμαυρη κωμωδία, ίσως και λίγο τρόμου, με σατιρικές αιχμές στο Χόλιγουντ και το σταρ σύστεμ, ενώ τα ειδικά εφέ παίζουν βασικό ρόλο. Αυτό που εισέπραξα εγώ είναι ένα φιλμ που θεωρεί τους"καλούς" άντρες θύματα των πολύ κακών και γεμάτων ζήλεια θηλυκών, τα οποία θηλυκά μάλιστα μισούν θανάσιμα το ένα το άλλο και μόνος στόχος τους είναι να "πιάσουν την καλ'η" με έναν καλό γάμο. Όσο για τα εφέ που λέγαμε, είναι μεν εντυπωσιακά για την εποχή τους, προσωπικά όμως τα βρίσκω κακόγουστα. Γενικά θεωρώ ολόκληρη την ταινία κακόγουστη και ενοχλητική σε πολλές της λεπτομέρειές της, και η γνώμη μου αυτή εδραιώθηκε όταν έτυχε να τη ξαναδώ πρόσφατα. Ενώ συνήθως απολαμβάνω τις μαύρες κωμωδίες, αυτή εδώ βρήκα ότι έχει κάτι απωθητικό και το χιούμορ - αλλά και η εικόνα - γίνονται όλο και πιο γκροτέσκα όσο προχωρά. Υπάρχει κι αυτός ο αντιφεμινισμός που με ενοχλεί, και το διάχυτο κιτς (ηθελημένο ίσως, αλλά...) και, στο σεναρικό μέρος, η άγνωστη προέλευση του φίλτρου και αυτής που το διαθέτει δωρεάν (!) σε πολύ λίγους, επίσης άγνωστο γιατί, και η σεναριακή αντίφαση: (SPOILER: Τελικά  τι κάνει αυτό το φίλτρο; Σε θεραπεύει από τα γεράματα ή απλώς σε κρατά στη ζωή όσο κι αν το σώμα σου καταρρέει; ΤΕΛΟΣ SPOILER)...
Όχι. Λυπάμαι, αλλά δεν απόλαυσα ούτε το πλούσιο καστ (Μέριλ Στριπ, Μπρους Γουίλις, Γκόλντι Χον, Ισαμπέλα Ροσελίνι) ούτε τα εφέ. Δεν θα το αναλύσω παραπάνω - ίσως και να μη μπορώ - αλλά η αίσθηση του ενοχλητικού παραμένει κυρίαρχη.