ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ "DOGMAN"

Τον ιταλό Matteo Garrone τον γνωρίσαμε από τα πολύ καλά "Gomorra". Μετά από δύο διαφορετικού στιλ ταινίες, ο ιταλός σκηνοθέτης επανέρχεται στο κλίμα όπου αποδίδει καλύτερα με το συγκλονιστικό "Dogman" του 2018. Ο άγνωστος μάλιστα πρωταγωνιστής Μαρτσέλο Φόντε δίκαια πήρε το βραβείο αντρικής ερμηνείας στις Κάννες.
Σε μια απίστευτα παρακμιακή περιοχή της Ιταλίας (κάπου βόρεια της Νάπολι διάβασα), σε σχεδόν ερειπωμένες πολυκατοικίες ζουν εξ ίσου ανθρώπινα ερείπια. Οι περισσότεροι, άσχετα με το αν έχουν κανονικές δουλειές, είναι και μικροεγκληματίες. Ένας απ' αυτούς, μικρόσωμος, καλόψυχος και με ιδιαίτερη αγάπη για τα ζώα, διατηρεί κατάστημα περιποίησης σκύλων (και σπρώχνει καμιά φορά και λίγη κόκα). Διατηρεί όμως μια περίεργη σχέση εξάρτησης με έναν κτηνώδη, ναρκομανή, μονίμως παραβατικό και καθόλου ισορροπημένο ψυχολογικά τύπο, που τρομοκρατεί με το έτσι θέλω τους πάντες και παρασύρει (ή μάλλον επιβάλλει στον ήρωά μας) σε εγκληματικές πράξεις. Η σχέση τους - εξ αιτίας της απαράδεκτης συμπεριφοράς του τύπου - θα οδηγηθεί στα άκρα...
Χαρακτήρισα το φιλμ συγκλονιστικό. Είναι τόσο βαθιά η παρακμή που αναδύεται σε κάθε δευτερόλεπτο, τόσο λόγω του απίστευτου οικιστικού περιβάλλοντος όσο και λόγω του ανθρώπινου τοπίου, που διαπερνά κυριολεκτικά τον θεατή. Η βία, έστω και καλυμμένη, είναι πανταχού παρούσα. Η ηθική απουσιάζει παντελώς. Η απαισιοδοξία κυριαρχεί. Η σαπίλα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το ίδιο. Η ανθρωπιά βεβαίως υπάρχει σε κάποιους ανθρώπους (που και οι ίδιοι μπορεί να παρανομούν), απλώς όμως προσπαθεί να επιβιώσει και να εκδηλωθεί στο εφιαλτικό περιβάλλον. Ο ίδιος ο Garrone δηλώνει με φρίκη ότι "η ιδέα της κυριαρχίας του δυνατού κερδίζει καθημερινά έδαφος σε όλο τον κόσμο". Αν δεν είναι αυτό υπαρκτός εφιάλτης, τι είναι;
Τη θεωρώ από τώρα μια από τις πιο δυνατές ταινίες της χρονιάς και σίγουρα θα έχει θέση στη λίστα με τα καλύτερα. Προσοχή όμως: Προειδοποιώ ότι βλέπεται δύσκολα. Η ασφυκτική ατμόσφαιρα και η εσωτερική και εξωτερική μιζέρια βρίσκονται παντού. Και, με τρόμο αναρωτιέμαι, αν αυτό που βλέπουμε βρίσκεται και συμβαίνει στη γειτονική, ευρωπαϊκή Ιταλία (έστω και στον υποβαθμισμένο νότο της), τι να περιμένουμε άραγε από την πορεία ενός ολόκληρου πλανήτη, που μάλλον βρίσκεται υπό κατάρρευση;