"ASTEROID CITY" Ή ΟΤΑΝ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ WES ANDERSON ΓΙΝΕΤΑΙ ΒΑΡΕΤΟΣ

 

Φοβάμαι ότι άλλος ένας αγαπημένος δημιουργός αρχίζει να πέφτει... Μετά την απογοήτευση (για μένα) της "Γαλλικής Αποστολής" έρχεται το "Asteroid City" του 2023 του Wes Anderson για να με κάνει να βαρεθώ αφόρητα. Φυσικά το πλουσιότατο καστ (σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη) παραμένει: Σκάρλετ Γιόχανσον, Τομ Χανκς, Έντουαρντ Νόρτον, Ματ Ντίλον, Τίλντα Σουίντον, Τζεφ Γκόλντμπλουμ, Αντριέν Μπρόντι, Ου'ιλιαμ Νταφόε... Δεν έχετε παράπονο!

Στα μέσα των 50ς σε μια μικρή κοινότητα (87 κάτοικοι) καταφτάνουν διάφοροι ετερόκλητοι τύποι (γονείς, δημοσιογράφοι κλπ.) ακολουθώντας μια ομάδα ιδιοφυών παιδιών - αστροπαρατηρητών, που θα πραγματοποιήσουν εκεί το συνέδριό τους και θα παρουσιάσουν τις νέες τους εφευρέσεις. Μόνο που όλο αυτό δεν είναι παρά η ιστορία ενός θεατρικού έργου, η οποία μάλιστα παρουσιάζεται σε ένα τηλεοπτικό σόου. Ο ορισμός του "μετα..." δηλαδή.

Υπάρχει όλη η γνώριμη και παιχνιδιάρικη κινηματογραφική γραφή του σκηνοθέτη: Παστέλ χρώματα, εμφανώς ψεύτικα σκηνικά, αδέξιοι ήρωες και διάλογοι, στιλιζαρισμένο παίξιμο των ηθοποιών κλπ. κλπ. Υπάρχει επίσης και η (έντονα στιλιζαρισμένη και πάλι) ατμόσφαιρα των 50ς (πυρηνικές δοκιμές στην έρημο, μανία με τα νέα γκάτζετ, εμμονή με τα UFO και τους εξωγήινους, b-movies κλπ.) Ενώ όμως άρχισα να τα παρακολουθώ με ενδιαφέρον όλο αυτό το πολύπλοκο παιχνίδι των αναφορών και της ιδιόρυθμης αισθητικής, αρκετά σύντομα άρχισα να βαριέμαι αφόρητα, καθώς όλα αυτά επαναλαμβάνονταν ατελείωτα και κουραστικά. Όχι, δεν το θεωρώ καλή ταινία.

Φοβάμαι ότι τουλάχιστον στις δύο τελευταίες ταινίες του σημαντικός (για μένα) και sui generis δημιουργός έχει παγιδευτεί στο υπέροχο ύφος που ο ίδιος δημιούργησε και αδυνατεί να το εξελίσσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ταυτόχρονα μάλλον έχει χάσει μέρος της σπιρτάδας του, οπότε όλο αυτό το παιχνίδι απλώς επαναλαμβάνεται όχι μόνο κενό περιεχομένου, αλλά και ούτε καν διασκεδαστικό πλέον! Επειδή αγαπώ τον Anderson όμως, θα περιμένω υπομονετικά...