Ο Baloji είναι ένας κογκολέζος σκηνοθέτης και ηθοποιός και το "Augure" (Οιωνός) του 2023 είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. 

Βελγική κυρίως παραγωγή, γυρισμένη όμως στο Κογκό, αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού (κογκολέζος εκείνος, βελγίδα εκείνη), που αφού έχουν συζήσει για χρόνια στο Βέλγιο αποφασίζουν να πάνε στο Κογκό για να γνωρίσει η οικογένεια την κοπέλα. Εκεί όμως, από την πρώτη κιόλας στιγμή, τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα και ομαλά και η υποδοχή της λευκής νύφης από την οικογένεια και την κοινωνία δεν θα είναι η αναμενόμενη...

Παράξενη, ενδιαφέρουσα ταινία, που σχολιάζει και συνδυάζει τις δυσκολίες μιας διαφυλετικής συμβίωσης με απόλυτα διαφορετική κουλτούρα με ένα μαγικό, σουρεαλιστικό αφρικάνικο περιβάλλον, που είναι βουτηγμένο στο μύθο, τις πρωτόγονες τελετουργίες και πρακτικές, τη μαγεία και ταυτόχρονα στον σύγχρονο πολιτισμό με τη σκληρότητα και τις δυσκολίες μιας σημερινής τριτοκοσμικής χώρας. 

Από την αρχή αντιλαμβανόμαστε ότι ο δημιουργός φτιάχνει μία παράδοξη, σουρεαλιστική, συχνά ονειρική ατμόσφαιρα με τον συνδυασμό που περιγράψαμε παραπάνω, καθώς μάλιστα στην ιστορία μπαίνει και μια συμμορία... παρενδυτικών παιδιών με δικούς τους κώδικες ηθικής. 

Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον στο φιλμ είναι η στάση του σκηνοθέτη απέναντι στην παραδοσιακή κουλτούρα: Συνήθως ένας αποξενωμένος ήρωας που θέλει να (επανα)συνδεθεί με την παράδοση της χώρα του γοητεύεται απ' αυτήν και τείνει να την (επαν)εκτιμήσει ή έστω να την αποδεχτεί. Εδώ όμως η παράδοση, το φολκλόρ αν θέλετε, παρουσιάζεται ως κάτι καταπιεστικό, άτεγκτο, άκαμπτο, απάνθρωπο συχνά (όπως, π.χ. απέναντι στις γυναίκες), από το οποίο ο ήρωας έχει καταφέρει να διαφύγει και να ξεπεράσει, είναι ευτυχής γι' αυτό και δεν έχει καμιά διάθεση να εμπλακεί και πάλι μ' όλη αυτή την κατάσταση. 

Πολύ ενδιαφέρουσα όντως οπτική, όπως ενδιαφέρουσα είναι και η ταινία - όχι αριστούργημα, αλλά με πολλή "τροφή για σκέψη".