ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΟ "1408"

Το 2007 ο σουηδός, που ζει και δουλεύει στις ΗΠΑ, Mikael Hafstrom γυρίζει το φιλμ τρόμου "1408" (στην Ελλάδα "Δωμάτιο 1408") που βασίζεται σε διήγημα του Steven King. Ο Τζον Κιούζακ παίζει σχεδόν μόνος του (κλεισμένος μόνος σε ένα δωμάτιο γαρ), ενώ στο δεύτερο ρόλο εμφανίζεται ο Σάμουελ Τζάκσον.
Ένας συγγραφέας που συνηθίζει στο έργο του να απομυθοποιεί το παραφυσικό στοιχείο (φαντάσματα, στοιχειωμένα μέρη κλπ.) κλείνεται οικειοθελώς για μια νύχτα στο περίφημο δωμάτιο 1408 ενός μεγάλου νεοϋορκέζικου ξενοδοχείο, το οποίο θεωρείται στοιχειωμένο και όπου πάμπολλοι θάνατοι (οι περισσότεροι αυτοκτονίες) έχουν σημειωθεί. Κλείνεται μάλιστα παρά την αρχική κατηγορηματική άρνηση του διευθυντή του ξενοδοχείου. Εκείνος βέβαια θέλει να βρει τι "κόλπο" κρύβεται πίσω απ' όλη αυτή την ιστορία. Πολύ σύντομα όμως θα διαπιστώσει έντρομος ότι δεν υπάρχει κανένα κόλπο κι ότι τα πράγματα είναι σοβαρά...
Λίγο από "Λάμψη", λίγο από κλασικά φιλμ με στοιχειωμένα σπίτια, επηρεάζουν το κλίμα της ταινίας. Νομίζω όμως ότι, για μια ακόμα φορά πάσχει από αυτό που πάσχουν πάμπολλες ταινίες τρόμου, ιδιαίτερα στην εποχή μας: Τα εφέ υπάρχουν, κάποιες στιγμές μπορεί να τρομάξουν οι θεατές, συνολικά όμως λείπει η ατμόσφαιρα, η υποβλητικότητα, αυτό που θα "πιάσει" τον θεατή και θα τον βάλει σε μια ιδιαίτερη κατάσταση. Στη συνέχεια της ταινίας θα μπλεχτούν τα προσωπικά τραύματα του ήρωα, στοιχείο που επίσης έχουμε δει πολλές φορές.
Όπως καταλάβατε το φιλμ δεν με ενθουσίασε. Έχει και σχετικά μεγάλη διάρκεια μάλιστα. Πάντως νομίζω ότι βλέπεται. Απλώς.

"ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ" Ή ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΜΑΖΙ ΔΥΟ "ΓΙΓΑΝΤΕΣ";

Το "Σχέδιο Απόδρασης" (Escape Plan) γυρίστηκε το 2013 από τον σουηδό Mikael Hafstrom και, δεν μου το βγάζετε από το μυαλό, δημιουργήθηκε με αποκλειστικό σκοπό να παίξουν μαζί οι "σούπερ" Σιλβέστερ Σταλόνε και Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ (και ο Σαμ Νιλ).
Ο Σιλβέστερ λοιπόν είναι ειδικός στις αποδράσεις από φυλακές ασφαλείας. Καμία σχέση όμως με κάτι σαν τον Πεταλούδα. Αυτόν τον πληρωνουν, μπαίνει επίτηδες φυλακή, καθεται εκεί κάποιον καιρό και τελικά αποδρά, και έτσι υποδεικνύει στους χρηματοδότες του τα τρωτά σημεία των σωφρωνιστικών ιδρυμάτων (!). Έχει μάλιστα γράψει και πολύτιμο βιβλίο επί του θέματος. Όταν η αμερικάνικη κυβερνηση (ή η CIA) τον πείθουν να μπει σε μία σούπερ ασφαλή φυλακή, ειδική για τρομοκράτες και πολύ, μα πολύ "βαριούς" κρατούμενους, για την οποία όχι μόνο ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται, αλλά και οι πάντες (εκτός των πολύ μέσα στην κυβέρνηση) γνωρίζουν την (παράνομη) ύπαρξή της, θα τα βρει σκούρα. Συγκρατούμενός του όμως εκεί θα είναι ο Άρνολντ. Τι μπορεί να συμβεί αν οι δυο τους συνεργαστούν;
Η ταινία ανήκει στην κατηγορία του "αυτό δεν γίνεται με τίποτα". Οι αναληθοφάνειες και οι απιθανότητες διαδέχονται η μία την άλλη ταχύτατα. Υπάρχουν μερικές καλές ιδέες (η θέση της φυλακής π.χ.) και κάποια στοιχεία που αγγίζουν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας, αλλά μέχρι εκεί. Αν πάντως αφεθείτε να δείτε δίχως πολλή - πολλή σκέψη το φιλμ, ίσως και να διασκεδάσετε (αν και δεν είμαι σίγουρος). Πάντως αυτό που κάνει εντύπωση είναι η σαφής θέση της ταινίας εναντίον της ύπαρξης τέτοιων μυστικών φυλακών (κάτι σαν εντελώς μυστικό Γκουαντανάμο, ας πούμε). Οι απόλυτοι "κακοί" εδώ είναι οι δεσμοφύλακες και ο διευθυντής της και φτάνουμε να συμπαθούμε ακόμα και τους ισλαμιστές κρατούμενους περισσότερο από τους φρουρούς της τάξης! Κάτι είναι κι αυτό τέλος πάντων. Κατά τα άλλα, μην το πάρετε σοβαρά. Καθόλου σοβαρά θα έλεγα.