"INSIDIOUS" Ή ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ῾῾ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ῾῾ ΠΑΙΔΙ

 

Ο James Wan, που έγινε αρχικά ευρύτερα γνωστός με το "Saw" το 2004, ειδικεύεται βεβαίως στις ταινίες τρόμου. Κάπου μεταξύ "Saw" λοιπόν και "Conjure" (που μάλλον θεωρώ την καλύτερη ταινία του), το 2010 συγκεκριμένα, γυρίζει το "Insidious" (῾῾Παγιδευμένη Ψυχή῾῾στην Ελλάδα), μια ακόμα ταινία τρόμου φυσικά.

Όπου έχουμε μια οικογένεια της οποίας το ένα από τα παιδιά πέφτει σε κώμα μετά από ένα μυστηριώδες περιστατικό στη σοφίτα. Διάφορα άλλα περιστατικά θα πείσουν την οικογένεια ότι πρόκειται για μεταφυσικό συμβάν. Μετά την αποτυχία των γιατρών μια ομάδα ῾῾ερευνητών του παραφυσικού῾῾ θα κληθεί να βοηθήσει και να ανακαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει. Και οι προσπάθειες θα στραφούν προς ένα διαφορετικό κόσμο...

Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία και γι᾽αυτό γνώρισε και τις απαραίτητες συνέχειες. Εγώ ομολογώ ότι κάπου έχω κουραστεί από στοιχειωμένα παιδιά, κακά πνεύματα, παραφυσικά συμβάντα σε ένα σπίτι όπου κατοικεί μια ῾῾νορμάλ῾῾οικογένεια και τα συναφή. Επειδή όμως οι ταινίες τρόμου έχουν όντως πέσει πολύ, μα πολύ χαμηλά τις τελευταίες δεκαετίες, θα ομολογήσω επίσης, ότι παρά το ότι το φιλμ δεν με ενθουσίασε, είναι καλύτερο από τον σύγχρονο μέσο όρο του είδους. Διαθέτει κάποια ατμόσφαιρα, κάποιες τρομακτικές σκηνές, κάποια σχετική σοβαρότητα τέλος πάντων. Αλλά γενικά εξακολουθώ να βρίσκω τη θεματολογία αυτή τετριμμένη. Και, επιπλέον, υπάρχουν κάποιες, πώς να το πω, πρόχειρες και όχι τόσο πειστικές εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν. Επαναλαμβάνοντας ότι βρήκα το επερχόμενο "Conjure" πολύ ατμοσφαιρικότερο, θε τελειώσω με ένα ῾῾πάλι καλά῾῾. Ξαναλέω ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα δείγματα γραφής στο πιο παρακμασμένο ίσως είδος (μαζί με τις αισθηματικές κομεντί) της εποχής μας.

"THE CONJURING" Ή Ο "ΠΑΛΙΟΜΟΔΙΤΙΚΟΣ" ΤΡΟΜΟΣ

Το "Conjuring" (Το Κάλεσμα) είναι μια ταινία καθαρού τρόμου του 2013 που γυρίστηκε από τον James Wan. Πατά σε παλιές και δοκιμασμένες συνταγές και πράγματα που έχουμε ξαναδεί πολλές φορές, ωστόσο - προσωπικά τουλάχιστον - κατάφερε να με τρομάξει (ζητούμενο βέβαια για ταινίες του είδους).
Υποτίθεται ότι βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Είναι μια από τις περιπτώσεις που ανέλαβε και (υποτίθεται πάντα) έλυσε το υπαρκτό ζεύγος "κυνηγών φαντασμάτων" Εντ και Λαρέιν Γουόρεν (είναι οι ίδιοι που "έπαιξαν" και στο παλιότερο "Amytiville Horror"). Η ιστορία διαδραματίζεται το 1971 και είναι κλασική : Πολυμελής οικογένεια (ζεύγος και 5 κόρες!) μετακομίζει σε απομονωμένο παλιό σπίτι, όπου αρχίζουν να συμβαίνουν τα μύρια όσα. Απλές νύξεις για το τι θα ακολουθήσει στην αρχή - τριξίματα, φωνές και τα σχετικά - και όλο και χειρότερα σε ένταση και τρόμο φαινόμενα στη συνέχεια. Στην απελπισία τους θα καλέσουν το ζεύγος των "κυνηγών" με το συνεργείο του. Η ομάδα θα εγκατασταθεί στο στοιχειωμένο σπίτι και η τρομακτική μάχη με τα κακά πνεύματα θα αρχίσει.
Ναι, το έχουμε δει δεκάδες φορές. Και θα πω απο τώρα ότι η πλοκή πολύ λίγες εκπλήξεις κρύβει. Πολύ σύντομα μαθαίνουμε τι είδους πνεύματα στοιχειώνουν το σπίτι, ποια είναι η ρίζα του κακού (μια πολύ παλιά ιστορία προφανώς) κλπ. Κλασικά πράγματα. Ωστόσο η ταινία - στο είδος της πάντα - πρέπει να ομολογήσω ότι μου άρεσε αρκετά. "Φταίει" η παλιομοδίτικη σίγουρη συνταγή τρόμου, "φταίει" η μουντή, ξεθωριασμένη φωτογραφία, "φταίει" η όλη τρομακτική και υποβλητική ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Wan (ο Wan των "Saw" βεβαίως). Τα "μπου" είναι πολλά και συνεχή, αλλά, όπως είπα. είναι η γενικότερη ατμόσφαιρα που μετρά περισσότερο. Βρισκόμαστε στο είδος τρόμου του "Εξορκιστή", του "The Haunting" κλπ. και όχι στις εφετζίδικες και κούφιες προσπάθειες των περισσότερων σύγχρονων αντίστοιχων ταινιών να μας τρομάξουν. Οπότε, εμένα τουλάχιστον, "με έπιασε"...
Οσο πάμε προς το τέλος βέβαια το όλο πράγμα γίνεται μάλλον too much, όταν μπαίνουν και θέματα εξορκισμού και άλλα σχετικά (μάλλον δεν χρειαζόταν και η επανεμφάνιση της κούκλας). Ωστόσο η γενική μου εντύπωση είναι θετική. Κι αυτό γίνεται ακόμα πιο θετικό για μένα επειδή, όπως είπα, δεν οφείλεται στο κοινότοπο στόρι, αλλά στη σκηνοθεσία και τα όσα παραμονεύουν στις γωνίες...
Αν είστε φίλοι του είδους δείτε το. Μόνο εσείς, εννοείται!