ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΕΦΘΑΝΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ῾ἹΝΤΙΑΝΑ ΤΖΟΟΥΝΣ῾῾

Βρισκόμαστε στο 1981. Ο Steven Spielberg, ῾῾ζεστός῾῾ ακόμη από τις σούπερ επιτυχίες των ῾῾Σαγονιών του Καρχαρία῾῾ και ῾῾Στενών Επαφών Τρίτου Τύπου῾῾, ξαναχτυπά με το "Raiders of Lost Arc", συστήνοντας έτσι στην ανθρωπότητα έναν νέο θρυλικό ήρωα (θα ακολουθήσουν άλλα 3 φιλμ): Τον αρχαιολόγο - τυχοδιώκτη Ιντιάνα Τζόουνς.

Ελάχιστα μόνο για την ιστορία: Δεκαετία του 30. Ο αρχαιολόγος Ιντιάνα Τζόουνς αναζητεί στη Μέση Ανατολή την περίφημη Κιβωτό, στην οποία οι εβραίοι είχαν τοποθετήσει τις 10 εντολές. Μια όμως που όλοι υποθέτουν ότι το αντικείμενο αυτό διαθέτει τεράστια δύναμη, το ψάχνουν και απεχθείς ναζί, για τους δικούς τους σκοπούς φυσικά. Ακολουθεί χαμός.

Λίγα ακόμη λόγια για το πολυειδωμένο από όλους, φαντάζομαι, φιλμ: Κατ᾽αρχήν, βλέποντάς το μετά από πολλά χρόνια, διαπίστωσα ότι παραμένει διασκεδαστικό και απολαυστικό. Πέραν αυτού, οι απιθανότητες διαδέχονται η μία την άλλη. Ούτε το 1/10 από όσα βλέπουμε δεν θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα. Εδώ όμως έχουμε μια σαφή δήλωση του στα πολύ πάνω του τότε δημιουργού: Θέλει απόλυτα συνειδητά να επιστρέψει στα παλιά αφελή φιλμ προηγούμενων δεκαετιών, ακόμη και στα γελοία για τα σημερινά δεδομένα κινηματογραφικά σίριαλ των 30ς, τα πλημμυρισμένα από απιθανότητες. Από το 81 έχουμε ξαναδεί αυτή την προσπάθεια πάμπολλες φορές από λιγότερο ταλαντούχους σκηνοθέτες και έχουμε φάει στη μάπα πάμπολλες πατάτες με αυτό το πρόσχημα: ῾Ἁφιέρωμα στην παλιά αθωότητα῾῾. Νομίζω ότι ο Σπίλμπεργκ ήταν ο πρώτος (ή ένας από τους πρώτους τέλος πάντων) που το δηλώνει απερίφραστα, βάζει στο φιλμ του ό,τι πιο αδύνατο να συμβεί μπορείς να φανταστείς... και πετυχαίνει απόλυτα να κάνει κάτι όντως απολαυστικό, αφελές και ορισμό της φράσης ῾῾η διασκέδαση για την διασκέδαση῾῾ και τίποτα παραπάνω. Κανένας προβληματισμός (εκτός βέβαια του απόλυτα κοινότοπου ῾῾οι ναζί είναι κακοί῾῾). Και το κάνει πολύ καλύτερα από τους περισσότερους μεταγενέστερους. Γι᾽αυτό αφείστε κάθε κριτική και, με ποπ κορν και ό,τι άλλο σας αρέσει, απλώς ευχαριστηθείτε το.