"ΦΡΑΝΣ": ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤO;

 Ποτέ δεν συμπάθησα το γάλλο Bruno Dumont (κρίνοντας από τις λίγες ταινίες του που έχω δει). Η "France" του 2021, με την καλή Lea Seydoux να κυριαρχεί στην οθόνη, επιβεβαίωσε πλήρως την άποψή μου. 

Η ηρωίδα είναι μια τηλεοπτική σούπερ σταρ. Παίρνει βαρυσήμαντες συνεντεύξεις, πηγαίνει σε εμπόλεμες (και άλλες) περιοχές κάνοντας πρωτότυπα ή/και επικίνδυνα ρεπορτάζ, είναι παντού αναγνωρίσιμη και ακολουθείται από εκατομμύρια κοινού. Ωστόσο οι σχέσεις με τον άντρα της και το παιδί τους (στο ανκδιήγητο σπίτι τους) μοιάζουν να περνούν δύσκολη φάση. Ξαφνικά ένα μικροατύχημα, δίχως επιπτώσεις στην καριέρα της, μοιάζει να αλλάζει τη ζωή της και τον τρόπο σκέψης της.

Να σας πω ότι θεώρησα το φιλμ μια από τις πλέον "ατσούμπαλες" ταινίες που έχω δει; Δεν κατάλαβα γιατί κάνει ό,τι κάνει ο σκηνοθέτης και, αν κάτι θέλει να πει, το λέει με εντελώς άκομψο (το λέω ευγενικά) τρόπο - για μένα τουλάχιστον. Ένας αχταρμάς από το "ζειν επικινδύνως" της ηρωίδας, από τολμηρά ρεπορτάζ (κάποια αμφιλεγόμενα), από προσωπικές σχέσεις (ένας εξωσυζυγικός έρωτας με απροσδόκητη κατάληξη), από επαγγελματικές σχέσεις με συναδέλφους στα στούντιο, από ξαφνικές κρίσεις συγκίνησης και ανθρωπιάς τής μάλλον αδίστακτης σταρ στα καλά καθούμενα, από νευρικές καταρρεύσεις κλπ. κλπ. Όλα δοσμένα με άνευ λόγου κραυγαλέο τρόπο. Και, προς το τέλος (αν και έχει δυστυχώς και κάμποσο άλλο ακόμα), ένα τραγικό συμβάν κυριολεκτικά στα καλά καθούμενα εντελώς άνευ λόγου, που με άφησε να αναρωτιέμαι μέχρι σήμερα: "Αυτό πάλι γιατί δηλαδή;"

Σάτιρα της μεγάλης διασημότητας; Σάτιρα των μίντια, της δύναμης, της δυνατότητάς τους για αποκαλύψεις, αλλά και της ψευτιάς τους; Ψυχολογικό πορτρέτο μιας σταρ; Οι επιπτώσεις της διασημότητας στην καθημερινή ζωή της; Σχέση έρωτα και συμφέροντος; Όλα αυτά και κάμποσα άλλα και, τελικά, ένα τραβηγμένο απ' τα μαλλιά Τίποτα; Τι να πω; Το βρήκα κακό και ενοχλητικό (και, αλίμονο, κρατά 2 ώρες και 13')... 

ΥΓ: Ναι, αν αυτό σας συγκινεί ιδιαίτερα, υπάρχει στην πρώτη σκηνή πρες κόνφερανς με ερωτήσεις της πρωταγωνίστριας στον Μακρόν (τον αληθινό Μακρόν), που κάνει cameo εμφάνιση, άγνωστο γιατί. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...