ΑΝ Η "ΒΑΛΚΥΡΙΑ" ΠΕΤΥΧΑΙΝΕ...

Η "Επιχείρηση Βαλκυρία" (2008) του Bryan Singer είναι μια ιστορική περιπέτεια που αναφέρεται σε ένα πραγματικό γεγονός του Β' παγκοσμίου πολέμου: Την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ από μια ομάδα συνωμωτών με επικεφαλής τον συνταγματάρχη φον Στάουφενμπεργκ. Φυσικά η απόπειρα απέτυχε αν και έφτασε πολύ κοντά (αν είχε πετύχει θα το ξέραμε όλοι από την πρώτη δημοτικού). Εννοείται ότι αν πετύχαινε ίσως η ιστορία να άλλαζε εντελώς τροπή: Έγινε λίγους μήνες πριν το τέλος του πολέμου, η Γερμανία θα διαπραγματευόταν και θα προσπαθούσε να συνθηκολογήσει με τους συμμάχους πριν ακόμα ηττηθεί οριστικά (αυτός ήταν ο στόχος), πολλές χιλιάδες νεκροί θα είχαν ζήσει και ίσως ακόμα να μην έπεφτε η βόμβα στη Χιροσίμα. Δυστυχώς τα πράγματα έγιναν αλλιώς...
Η ταινία βρίσκει την ευκαιρία να στήσει μια απόλυτα πειστική ατμόσφαιρα εποχής (καλά, αυτό πια για το Χόλιγουντ είναι παιχνιδάκι), αλλά και να φορέσει στον Τομ Κρουζ γερμανική στολή, που ομολογώ ότι του πάει. Έχει αρκετό σασπένς, το είδα δίχως να κουραστώ και... μέχρις εκεί. Α, μαθαίνω επίσης από τους κατέχοντες καλά τα γεγονότα ότι είναι αρκετά πιστή στα αληθινά γεγονότα, κι αυτό βέβαια είναι πλεονέκτημα για ιστορική ταινία. Πέραν αυτών είναι νομίζω κλασικό, καλοφτιαγμένο Χόλιγουντ, με τέλος που όλοι γνωρίζουν απ' την αρχή και γι' αυτό χάνει κάπως το ενδιαφέρον του. Να πω επίσης ότι ο Κρουζ - Στάουφενμπεργκ παραείναι ηρωικός ("Ζήτω η ιερή Γερμανία" κραυγάζει την κρίσιμη στιγμή), αλλά είπαμε, Κρουζ είναι αυτός και με Χόλιγουντ έχουμε να κάνουμε.
ΟΚ, το βρήκα ικανοποιητικό, δίχως όμως τίποτα παραπάνω. Απλώς καλοφτιαγμένο. Φοβάμαι ότι δύσκολα ο κάποτε πολλά υποσχόμενος Σίνγκερ θα με ικανοποιήσει απόλυτα ξανά. Και, για να τελειώσω, πολύ καλή ήταν η κίνηση του συνταγματάρχη και μακάρι να πετύχαινε, μην τον παραθεωρούμε πρότυπο όμως. Ας μη ξεχνάμε (που συνήθως τέτοιες ταινίες το ξεχνάνε) ότι κάποια στιγμή μπορεί να διαφώνησε με τον Χίτλερ και το αιματοκύλισμα του πολέμου (ενατίον του πολέμου ήταν βασικά), αλλά δεν έπαυε, στην προηγούμενη περίοδο τουλάχιστον, να είναι ένας ναζί, σύμφωνος υποθέτω με τη ναζιστική ιδεολογία, που ήταν ξεκάθαρη από τις αρχές της δεκαετίας του 30. Τώρα καλό είναι αυτό;