῾Ἡ ΠΡΙΓΚΗΠΙΣΑ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ῾῾ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ, ΑΣΤΕΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΠΟΧΗΣ
Μερικες φορές είναι διασκεδαστικό ή / και αστείο να βλέπεις παλιές, μέτριες, άγνωστες ταινίες. Συνήθως όμως είναι απλώς βαρετό. ῾Ἡ Πριγκήπισα του Νείλου῾῾ γυρίστηκε το 1954 απο τον πρώην (καλό απ᾽ό,τι διαβάζω) μοντέρ, αλλά εντελώς αδιάφορο σκηνοθέτη της δεκαετίας του 50 (μετά έκανε μόνο τηλεοραση) Harmon Jones (1911-1972), με την εντυπωσιακή Ντέμπρα Πέιτζετ στον ομώνυμο ρόλο.
Η οποία είναι πανέμορφη και σέξι αιγύπτια χορεύτρια τ του 13ου αιώνα, όταν η χώρα ανήκε στους Άραβες και στο χαλίφη της Βαγδάτης. Η χορευτική δραστηριότης όμως είναι στάχτη στα μάτια, διότι, στην πραγματικότητα είναι η πριγκήπισσα της Αιγύπτου, κόρη του (υποτελούς στα χαλίφη βεβαίως) ηγεμόνα της. Ο οποίος έχει κακούς και σατανικούς συμβούλους, εκείνη όμως αγαπά το λαό της και προσπαθεί να τον προστατέψει από έναν στρατό βεδουίνων υπό την ηγεσία ενός σκληρού στρατηγού και ερωτεύεται (αμοιβαία βεβαίως) τον... γιο του καλού χαλίφη της Βαγδάτης, ο οποίος, όλως τυχαίως, περνά από εκεί αρχικά ινκόγκνιτο, και μετά θα αρχίσουν ίντριγκες και περιπέτειες και ξιφομαχίες και πολλά άλλα.
Νομίζω ότι η ταινία δεν αντέχει σε κριτική. Η αφέλεια σε όλα τα επίπεδα χτυπά κόκκινο, υπάρχουν οι απόλυτα καλοί και κακοί, οι στολές, τα ντεκόρ κλπ. ε...δεν βασίζονται και τόσο σε ιστορική πραγματικότητα και άλλα πολλά. Και βέβαια ῾῾ἁπολαμβάνουμε῾῾μάχες, ξιφομαχίες, χαρέμια, παλάτια και τεχνικολόρ χρώματα... Δεν μου βγάζετε από το μυαλό ότι το φιλμ γυρίστηκε μόνο και μόνο για τα κάλλη και τις χορευτικές ικανότητες της πανέμορφης Ντέμπρα, η οποία κάθε τρεις και λίγο ρίχνει ένα χορό με την ιδιότητα της καλύτερης χορεύτριας της πόλης (ένας απ᾽αυτούς μάλιστα δεν είναι ανατολίτικος, αλλά... ινδικός). Όσο για τους καλούς ήρωες (θηλυκούς και αρσενικούς), όσες κακουχίες, μάχες και ό,τι άλλο περάσουν, είναι πάντοτε ατσαλάκωτοι, άψογοι, με το μαλλί τέλειο κι ας βγήκαν μόλις από τα νερά του Νεἴλου (έχει πολύ πλάκα το ότι, ενώ μέχρι τότε μπαινόβγαιναν στα νερά... θεόστεγνοι, στο τέλος το αν είναι βρεγμένη ή όχι η πριγκίπισα θα παίξει καθοριστικό ρόλο! Όπως πολύ αστειο είναι και το ότι ουδείς μπορεί να αναγνωρίσει ότι η χορεύτρια είναι η ίδια η πριγίπισα, παρά το ότι η δεύτερη εμφανίζετσι απλώς με το μισό πρόσωπο καλυμμένο από διαφανές βέλο και είανι από την πρώτη στιγμή αναγνωρίσιμη!)
Ίσως όλη αυτή η πρωτόγονη αφέλεια να διασκεδάσει κάποιους. Εγώ πάντως βαρέθηκα.
Ετικέτες "Princess of the Nile" (1954), Jones