TO ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ῾῾ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ῾῾

 

Η δεκαετία του 30 κινηματογραφικά είναι γνωστή και ως ῾῾η χρυσή εποχή του φανταστικού῾῾. Σκεφτείτε πόσα εφιαλτικά όντα έκαναν τότε την πρώτη τους εμφάνισή στην οθόνη! Δράκουλας, Μούμια, Λυκάνθρωπος, τέρας του Φρανκενστάιν, Κινγκ Κονγκ... Στο πάνθεον των ταινιών τρόμου της εποχής περίοπτη θέση κατέχει το "Island of the lost Souls" του Erle Kenton (1896-1980), φιλμ του 1932, το οποίο, βεβαίως, δεν είναι άλλο από την καλύτερη μέχρι σήμερα μεταφορά στην οθόνη του κλασικού βιβλίου του Χ.Τζ. Ουέλς ῾῾Το Νησί του Δρ. Μορό῾῾, με έναν απολαυστικό Τσαρλς Λότον, αλλά και τον αγνώριστο Μπέλα Λουγκόζι σε δεύτερο, αλλά χαρακτηριστικό ρόλο.

Ο ήρωας του φιλμ, που έχει μόλις περισυλλεγεί από τη θάλασσα μετά το ναυάγιό του, αποβιβάζεται χωρίς τη θέλησή του σε ένα μυστηριώδες νησί που ῾῾δεν βρίσκεται στο χάρτη῾῾ και όπου το πλοίο που τον μάζεψε πρέπει να αφήσει κάποιες προμήθειες. Εκεί θα συναντήσει τον παράξενο δρ. Μορό και τους αλλόκοτους κατοίκους του νησιού και, σιγά σιγά, θα ανακαλύψει το φριχτό μυστικό που κρύβει το νησί (και ο Μορό βεβαίως).

Φυσικά σήμερα η ταινία δεν θα μπορούσε να μας τρομάξει, όπως έκανε στην εποχή της. Νομίζω όμως ότι αυτό λίγο ενδιαφέρει. Η ουσία βρίσκεται στο ότι μέχρι σήμερα βλέπεται άνετα, κυρίως χάρη στην υποβλητικότητα της ατμόσφαιράς της και στην αγωνία στην οποία κρατά τον θεατή. Πιστεύω ότι η διαρκώς ανησυχητική, μυστηριώδης ατμόσφαιρα είναι το βασικό στοιχείο που την κάνει εξαιρετική. Και ο θαυμάσιος Λότον. Να μη ξεχνάμε όμως και το ότι το φιλμ, όπως και το βιβλίο, θέτουν τα ερωτήματά τους: Ως πού μπορεί (ή, αν θέλετε, ως πού έχει δικαίωμα) να φτάσει η επιστήμη; Και, ακόμα πιο δύσκολη ερώτηση: Μπορεί / πρέπει να υπάρχει ηθική σ᾽αυτήν ή η ηθική θυσιάζεται μπροστά στην απόκτηση γνώσης; Ο Μορό, βλέπετε, δεν είναι σαδιστής. Είναι διψασμένος για γνώση και για να την αποκτήσει δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα.

Από τα καλύτερα φιλμ φανταστικού της δεκαετίας (και γενικότερα κατά τη γνώμη μου) δικαίως θεωρείται κλασική και αποτελεί must για τους φίλους του φανταστικού και όχι μόνο.