ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η VIVIAN MAIER;

Ας αρχίσουμε απο τα τυπικά: Το "Finding Vivian Maier" γυρίστηκε το 2013 από τους John Aloof και Charlie Siskel και είναι ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μηκους που σαν θέμα έχει την έρευνα για τη ζωή της μυστηριώδους φωτογράφου Vivian Maier, αφού δεν ξέραμε τίποτα γι' αυτήν. Έχει την κλασική δομή ενός ντοκιμαντέρ, με συνεντεύξεις, αφήγηση, αρχειακό υλικό που έχει βρεθεί και, βέβαια, αρκετές από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες της. Και, λόγω της ιδιαιτερότητας του θέματος, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι θα σας κρατήσει και ότι, αν και πρόκειται για ντοκιμαντέρ - επειδή πολλοί τα φοβάστε και το ξέρω - δεν θα να πλήξετε.
Αυτά τα τεχνικά. Γιατί στο υπόλοιπο κείμενο θα ασχοληθώ με τα πραγματικά γεγονότα. Το 2008 κάποιοι αγοράζουν από ένα παζάρι μεταχειρισμένων ειδών ποσότητες από αρνητικά φιλμ άγνωστου φωτογράφου. Ο John Maloof, ψάχνοντας για παλιά κτίρια  του Σικάγο, αγοράζει τα περισότερα, κάπου 30.000 αρνητικά (!). Όταν αρχίζει να τα εμφανίζει, βλέπει έκπληκτος ότι πρόκειται για φωτογραφίες (ασπρόμαυρες κυρίως) υψηλής αισθητικής, που αιχμαλωτίζουν πορτρέτα ανθρώπων ή σκηνές δρόμου δίχως τα ακούσια μοντέλα να γνωριζουν ότι κάποιος τα φωτογραφίζει. Ο Μαλούφ, ένας από τους σκηνοθέτες της ταινίας (και ο αφηγητής της) αρχίζει έρευνα για να ανακαλύψει τον φωτογράφο. Σιγά - σιγά, ψάχνοντας στα υπάρχοντά του, ανακαλύπτει την ταυτότητά του: Πρόκειται για μια γυναίκα ονόματι Vivian Maier, η οποία πέθανε το 2009, πολύ πρόσφατα δηλαδή. Οι αποκαλύψεις για τη ζωή της έρχονται η μία μετά την άλλη και τον (μας) αφήνουν έκπληκτο (-τους). Η γυναίκα αυτή εργάζόταν σ' όλη της τη ζωή σαν γκουβερνάντα. Αναλάμβανε την φροντίδα μικρών παιδιών και έμενε στο σπίτι της εκάστοτε οικογένειας. Ήταν μια μυστικοπαθής γυναίκα, η οποία όχι μόνο δεν άφηνε κανένα να δει το δωμάτιό της, αλλά προσπαθούσε πάσει θυσία να αποκρύπτει οποιοδήποτε στοιχείο γι' αυτήν. Ακόμα κι όταν αναγκαζόταν να γράψει το αληθινό της όνομα, το έγραφε διαφορετικά (Mαyer, Meier, Meyers κλπ.) Ήταν πάντοτε μοναχική και όλοι συμφωνούσαν ότι δεν είχε ποτέ της ερωτικό δεσμό. Λόγω προφοράς, όλοι νόμιζαν ότι ήταν γαλλίδα. Είχε όντως γαλλική καταγωγή από τους γονείς της, αλλά είχε γεννηθεί στη Νέα Υόρκη και έζησε όλη της τη ζωή στις ΗΠΑ.
Όλοι τη θυμούνται να κυκλοφορεί μόνιμα με μια φωτογραφική μηχανή κρεμασμένη στο λαιμό. Με κάθε ευκαιρία έβγαζε φωτογραφίες, με αληθινό πάθος, με θέματα κυρίως ανθρώπους ή σκηνές δρόμου, δίχως όμως να παραλείπει τοπία, αυτοπορτραίτα κ.ά. Έκανε με τα παιδιά που φρόντιζε ατέλειωτους περιπάτους στην πόλη (δίχως να το γνωρίζουν οι γονείς), μόνο και μόνο για να ικανοποιεί το πάθος της για φωτογράφηση. Το αληθινά περίεργο είναι ότι ποτέ (μάλλον ποτέ) δεν επιχείρησε να δείξει αυτές τις φωτογραφίες, τόσο σε γκαλερί όσο και σε φίλους (φίλους δεν είχε άλλωστε). Εξ άλλου χιλιάδες απ' αυτές δεν τις είχε καν εμφανίσει και έμεναν κλεισμένες σε κουτιά και βαλίτσες που πάντοτε κουβαλούσε σχολαστικά (μαζί με άπιειρες εφημερίδες και άλλα ευτελή πράγματα που συνέλεγε μανιακά δίχως να πετά τίποτα). Η Maier πέθανε μόνη φυσικά και ουσιαστικά τρελή, καθώς το πάθος της για απόκρυψη κάθε στοιχείου για τον εαυτό της μεγάλωνε με τα χρόνια.
Σήμερα έχουν βρεθεί πάνω από 100.000 (!!!) φωτογραφίες της και έχουν γίνει εκθέσεις σε σημαντικές γκαλερί στις ΗΠΑ και αλλού. Μετά θάνατον φυσικά. Οι μαρτυρίες λένε ότι συχνά γινόταν κυνική, έως και κακιά και κακομεταχειριζόταν ή τρόμαζε τα παιδιά που υποτίθεται ότι ανέτρεφε.
Ασχολήθηκα ελάχιστα με την ταινία. Πολύ περισσότερο με τα αληθινά γεγονότα. Νομίζω ότι αξίζουν περισσότερο όταν πρόκειται για μια τέτοια απίστευτη περίπτωση...