ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ ΣΤΑ "ΜΤΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ"

Οι ιταλοί (σικελοί μάλιστα) Fabio Grassadonia και Antonio Piazza μας είχαν δώσει πριν μερικά χρόνια το "Salvo", μια ταινία για τη μαφία, εντελώς διαφορετική όμως από ό,τι έχουμε συνηθίσει στις σχετικές ιστορίες (απόλυτα σινεφίλ ματιά σε ένα θέμα που συνήθως δεν...). Η μαφία αποτελεί  και πάλι βασικό θέμα στην ταινία τους του 2017 "Τα Μυστήρια της Σικελίας" (Sicilian Ghost Story), και πάλι όμως επιχειρούν μια διαφορετική προσέγγιση. Εδώ παίζουν έντονα με το μεταφυσικό, αλλά και το ποιητικό στοιχείο.
Κάποιοι μαφιόζοι απάγουν ένα 13χρονο αγόρι, του οποίου ο πατέρας "μιλά" πολύ στην αστυνομία για την εγκληματική οργάνωση, ώστε να τον εκβιάσουν και να τον κάνουν να σωπάσει. Ο περίγυρος δεν αντιδρά (ο γνωστός νόμος της σιωπής), η αστυνομία το ίδιο, ωστόσο ένα συνομίληκό του κορίτσι, το οποίο είναι ερωτευμένο μαζί του, αποφασίζει να δράσει μόνο του και να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης.
Πάνω σ' αυτή την ιστορία (η οποία μάλιστα είναι αμυδρά βασισμένη σε αληθινό περιστατικό απαγωγής αγοριού στη Σικελία, που συνεβει στη δεκαετία του 90), οι δύο σκηνοθέτες στήνουν ένα είδος παραμυθιού με αρκετά μεταφυσικά στοιχεία, με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, με ποιητική διάθεση... γενικά με βλέμμα που ελάχιστα θυμίζει φιλμ σχετικά με τη μαφία. Η αφήγηση περνά αυθαίρετα από τα σκληρά αληθινά γεγονότα (αυτά της βάρβαρης κράτησης του αθώου αγοριού, της σχέσης της κοπέλας με την οικογένειά της και την ακούραστη αναζήτησή της, την απραξία αρχών και κατοίκων κλπ.) στην ονειρική ατμόσφαιρα της φαντασίας, των ποιητικών εικόνων, του πώς φαντάζονται (ή θα ήθελαν να είναι) τα πράγματα οι δύο νεαροί πρωταγωνιστές. Ταυτόχρονα ακόμα και στο επίπεδο της αμείλικτης πραγματικότητας ο ρομαντισμός παίζει σημαντικό ρόλο. Ο ρομαντισμός όπως αυτός αποτυπώνεται στον τόσο δυνατό, νεανικό, πρώτο έρωτα.
Σίγουρα ασυνήθιστο φιλμ ή μάλλον ασυνήθιστη ματιά σ' ένα θέμα που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε εντελώς διαφορετικά. Και βέβαια και καταγγελία για τα όσα συμβαίνουν σε σχέση μ' αυτή την αειθαλή και πανταχού παρούσα εγληματική οργάνωση που, πολύ φοβαάμαι, είναι πλέον αδύνατο να ψοφήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία με ικανοποίησε απόλυτα, ωστόσο, λόγω των όσων ανέφερα - του παράδοξου συνδυασμού στοιχείων βασικά - νομίζω ότι αξίζει την προσοχή μας. Όπως και γενικότερα η πρωτότυπη δουλειά των δύο αυτών δημιουργών.