"Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ" Ή ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΕΛΟ

Η ιταλίδα Maria Sole Tognazzi είναι κόρη του γνωστού ηθοποιού Ugo Tognazzi και το "L'Uomo chi ama" (Ο άντρας που αγαπά) του 2008 η δεύτερη ταινία της και μια από τις πιο βαρετές που έχω δει τον κάμποσο τελευταίο καιρό.
Πρόκειται για αισθηματικό δράμα, δεν έχω όμως καμιά αντίρρηση να το χαρακτηρίσω ένα σχετικά καλογυρισμένο σύγχρονο μελό. Παρακολουθούμε τον έρωτα ενός άντρα για μια γυναίκα και την κατάθλιψη (πλήρη διάλυση θα έλεγα καλύτερα) που ακολουθεί όταν αυτή τον αφήνει. Αργότερα θα τα φτιάξει με μια άλλη γυναίκα, αλλά μετά τρία χρόνια δεν θα μπορεί άλλο μαζί της, αφού θα τον κυνηγά η ανάμνηση της πρώτης. Ταυτόχρονα, για να γίνουν ακόμα πιο δακρύβρεκτα τα πράγματα, έχουμε και την ιστορία του μικρού αδελφού που είναι γκέι, αλλά ξαφνικά αποκαλύπτει ότι πάσχει από σοβαρή καρδιακή ασθένεια... και υπάρχουν και κάμποσες άλλες μικρές λεπτομέρειες που κάνουν ακόμα πιο "συγκινητική" την ατμόσφαιρα.
Τι να σας πω. Ίσως κάποιοι να χαρακτηρίσουν ευάισθητη την ταινία (και εμένα αναίσθητο, κατά συνέπεια), αλλά δεν κατάφερε να με κρατήσει καθόλου. Μου θύμιζε εκσυχρονισμένο Ξανθόπουλο... και το τέλος (άντε, ας μη σας το αποκαλύψω, αν και δεν κρύβει καμιά σπουδαία έκπληξη) επιβεβαίωσε απόλυτα τήν αίσθησή μου αυτή. Η σκηνοθέτης θέλει να μας μιλήσει για τον απόλυτο έρωτα, αυτό που λέμε "η γυναίκα της ζωής μου" αφού ο ήρωας είναι άντρας, τη φρίκη της απώλειάς του και την αδυναμία, τελικά, ξεπεράσματός του όσο καιρός κι αν περάσει. Μάλιστα. Δεν συγκαταλέγομαι όμως σ' αυτούς που συγκινήθηκαν από την όλη προσπάθεια. Και, κυρίως, με ενοχλούσαν οι τριγύρω παράλληλες ανθρώπινες ιστορίες που σκιαγραφούνται, όπως αυτή του αδελφού που σας έλεγα ή της ηλικιωμένης συναδέλφου του ήρωα, που κάνουν το παν για να φορτώσουν ακόμα πιο πολύ τα πράγματα. Φοβάμαι ότι μετά από τόσο λίγωμα θα εκλιπαρώ για λίγο Σβαρτσενέγκερ για να συνέλθω...
ΥΓ: Από τα αξιοπερίεργα του φιλμ: Η γυναίκα που δεν μπορεί να αγαπήσει ο ήρωας και την αφήνει μετά 3 χρόνια επειδή δεν μπορεί να ξεχάσει την άλλη κι εκείνη κλαίει καθώς ο κόσμος της γκρεμίζεται... ποια νομίζετε ότι είναι; Η Μόνικα Μπελούτσι! Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου...