ΟΤΑΝ ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΝ ΣΤΟ ΕΙΔΥΛΛΙΑΚΟ WESTWORLD

Ο Michael Crighton (1942-2008) υπήρξε πετυχημένος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, αλλά γύρισε και μερικές ταινίες ο ίδιος. Η πρώτη απ' αυτές (μετά από μία τηλεοπτική) ήταν το "Westworld" του 1973, μια ταινία ΕΦ βέβαια, που μπορεί να θεωρηθεί αρκετά πρωτότυπη για την εποχή της.
Στο μέλλον ο υψηλός τουρισμός γίνεται σε τεράστια κάτι-σαν θεματικά πάρκα, όπου οι πλούσιοι τουρίστες ζουν για μερικές μέρες σε μια εποχή της αρεσκείας τους. Για το σκοπό αυτό έχουν δημιουργηθεί ένας ρωμαϊκός, ένας μεσαιωνικός κι ένας γουέστερν "κόσμος". Τα πάντα εκεί είναι απόλυτα ρεαλιστικά, οι τουρίστες μπορούν να ζήσουν όπως ακριβώς στην εποχή που διάλεξαν, ακόμα και να σκοτώσουν. Όλο αυτό επιτυγχάνεται επειδή οι κάτοικοι όλων αυτών των κόσμων - εκτός των ίδιων των τουριστών φυσικά - είναι τέλεια φτιαγμένα ρομπότ, τα οποία είναι προγραμματισμένα να συμπεριφέρονται απόλυτα όμοια με τους κατοίκους της εκάστοτε εποχής, τοσο ώστε οι τουρίστες να μην αντιλαμβάνονται ποιοι από τους "κατοίκους" είναι ρομπότ και ποιοι άλλοι τουρίστες. Όλα αυτά έως ότου στο γουέστερν περιβάλλον ένα ρομπότ χαλάει και αρχίζει να συμπεριφέρεται όπως ακριβώς απαιτεί ο ρόλος του : Σαν πιστολέρο - φονική μηχανή.
Η ταινία, στον απόηχο ίσως της "Οδύσσειας του Διαστήματος", βάζει στο προσκήνιο το θέμα της "επανάστασης της τεχνολογίας" ενάντια στον άνθρωπο, στον δημιουργό της δηλαδή ή, αν θέλετε, τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή. Σε δεύτερο επίπεδο μπορεί κανείς να ανακαλύψει μία κριτική στα βαθιά ριζωμένα άγρια ανθρώπινα ένστικτα. Βλέπετε, οι "πολιτισμένοι" και πλούσιοι τουρίστες πολύ σύντομα αρχίζουν να αρέσκονται στο να σκοτώνουν, να μονομαχούν, να παίζουν ξύλο, συμμετέχοντας πρόθυμα στις "βάρβαρες" συνθήκες του κόσμου που επέλεξαν (τουλάχιστον στον γουέστερν κόσμο, όπου διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ).
Στην ταινία κυριαρχεί βεβαίως η αδυσώπητη παρουσία του Γιουλ Μπρίνερ στο ρόλο του "χαλασμένου" ρομπότ - πιστολέρο που σκορπά τον όλεθρο. Οι σκηνές άλλωστε με την όλο και πιο τρομακτική εμφάνιση ενός ρομπότ που σκοτώνει οτιδήποτε κινείται, επηρρέασαν άμεσα τον μετά από δεκαετία περίπου "Εξολοθρευτή" (το έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Κάμερον).
Δεν είναι μεγάλη ταινία ούτε μπορεί σήμερα να προκαλέσει την ανησυχία που ίσως προκάλεσε στην εποχή της. Ωστόσο σε αρκετά σημεά είναι μπροστά, γι' αυτό και αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία. Έστω και για ιστορικούς λόγους.