"ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ QUATERMASS" : ΠΡΩΙΜΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΥ

Ο καθηγητής Quatermass είναι ένας ιδιόρρυθμος επιστήμονας, που μπλέκει με διάφορα μυστήρια που προέρχονται από "εκεί έξω". Ξεκίνησε ως τηλεοπτικός ήρωας το 1953 στην τότε βρετανική τηλεόραση και η σειρά επιστημονικής φαντασίας όπου πρωταγωνιστούσε γνώρισε τεράστια επιτυχία. Το 1955 λοιπόν, όπως ήταν φυσικό, μεταφέρεται για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη από τον έμπειρο βρεττανό σκηνοθέτη Val Guest (1911-2006) με τίτλο "To Πείραμα του Quatermass". Από τότε θα γυριστούν πολλές ταινίες με αυτόν τον ήρωα.
Ο Quatermass είναι επικεφαλής των επιστημόνων που στέλνουν έναν πύραυλο με τρεις άνδρες για πλήρωμα για πρώτη φορά τόσο μακριά στο διάστημα. Ο πύραυλος θα επιστρέψει, αλλά οι δύο αστροναύτες έχουν εξαφανιστεί, ενώ ο τρίτος μοιάζει να έχει χάσει το μυαλό του και αδυνατεί να μιλήσει. Αυτό όμως είναι μόνο η αρχή γι' αυτόν (και για πολλούς άλλους), καθώς σύντομα θα αρχίσει να μεταλλάσσεται...
Είπα στην αρχή ότι ο Quatermass είναι "ιδιόρρυθμος". Αυτό ακριβώς είναι και το παράξενο (και ενδιαφέρον) στοιχείο της σειράς και των ταινιών. Ο ήρωας είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, αντιπαθέστατος. Αλαζονικός, απότομος και αγενής, ψυχρός, μοιάζει να πιστεύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Έξυπνος φυσικά, δραστήριος, συνήθως δικαιώνεται τελικά, αλλά δεν παύει να είναι αντιπαθής. Πόσους τέτοιους δημοφιλείς ήρωες γνωρίζετε; Όσο για το ασπρόμαυρο φιλμ, αν σκεφτείτε τον μικρό προϋπολογισμό και τα ατελή εφέ της εποχής, τα πάει μια χαρά. Και κρατά τον θεατή και διατηρεί το μυστήριο του τι συμβαίνει για μεγάλο μέρος του και δόσεις τρόμου διαθέτει (είναι από την εταιρεία Hammer άλλωστε και φαντάζομαι ότι στην εποχή του θα τρόμαζε περισσότερο), ενώ συχνά γίνεται ατμοσφαιρικό. Γενικά, ως αγγλικό φιλμ, είναι πολύ καλύτερο από τον μέσο όρο των αντίστοιχων αμερικάνικων b-movies επιστημονικής φαντασίας (η ηθοποιία των ταινιών αυτών είναι ένα από τα ατού των άγγλων, σε σχέση με την συνήθως γελοία  αμερικάνικη).
Το προτείνω στους φίλους της παλιάς επιστημονικής φαντασίας ως επιτυχημένο πρώιμο δείγμα και ως εισαγωγή στον ασυνήθιστο χαρακτήρα του πρωταγωνιστή του.
ΥΓ: Όπως βλέπετε από την αφίσα είχε κυκλοφορήσει και με τον εναλλακτικό τίτλο "The Creeping Uknown".

"Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ Η ΓΗ ΠΗΡΕ ΦΩΤΙΑ"... ΛΟΓΩ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ

Ασπρόμαυρη, βρετανική, γυρισμένη από τον Val Guest (1911-2006) το 1961, "Η Μέρα που η Γη πήρε Φωτιά" αναμφισβήτητα τοποθετείται στις απόλυτα κλασικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών, παραμένει δε επίκαιρη και εξαιρετικής ποιότητας μέχρι σήμερα.
Λόγω των αλλεπάλληλων πυρηνικών δοκιμών ΗΠΑ - Ρωσίας στη γη επέρχεται κλιματική αλλαγή. Πλημμύρες αρχικά, εφιαλτική ξηρασία στη συνέχεια. Ωστόσο οι "επίσημοι" αρνούνται να παραδεχτούν την αιτία των τρομερών φαινομένων. Ένας δημοσιογράφος πασχίζει να αποκαλύψει στο κοινό την αλήθεια.
Σε μια εποχή που ο τύπος (παντελώς απαξιωμένος σήμερα) έπαιζε κυρίαρχη σημασία στην πληροφόρηση του κοινού - και διασταύρωνε τις πληροφορίες του δίχως απλώς να αραδιάζει κάθε λογής παπαριές, η ταινία κατορθώνει να κινείται με επιτυχία σε πολλά επίπεδα. Ο αγώνας για την αλήθεια, που οι κάθε λογής κυβερνώντες συγκαλύπτουν, η απύθμενη ανθρώπινη βλακεία που εκφράζεται τέλεια με τον ηλίθιο αγώνα δρόμου για εξοπλισμούς και τα δις που ξοδεύονται παγκοσμίως για όπλα, η ανατριχιαστικά επίκαιρη μετά τόσα χρόνια προειδοποίηση για τον εφιάλτη της κλιματικής αλλαγής λόγω βλακωδών ανθρώπινων ενεργειών, και συγχρόνως το απόλυτα πιστευτό σενάριο και η τεκμηρίωση όσων συμβαίνουν, το διαρκώς αυξανόμενο σασπένς, οι απίστευτα καλοί διάλογοι (συχνά κυνικοί και με μαύρο χιούμορ), η ισορροπημένη ταυτόχρονη παρακολούθηση του παγκόσμιου γίγνεσθαι και της προσωπικής ιστορίας (ερωτικής και όχι μόνο) του ήρωα, οπότε αποκαλύπτεται ξεκάθαρα η απόλυτη εξάρτηση του προσωπικού πεπρωμένου του ανθρώπου από την ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα, το ανοιχτό τέλος, όλα συνυπάρχουν αρμονικά για να δώσουν ένα εξαιρετικό (και αγχώδες) αποτέλεσμα.
Δεν είναι λοιπόν μόνο το ανατριχιαστικά επίκαιρο μήνυμα που σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά, τείνει να γίνει πραγματικότητα, είναι και το γεγονός ότι, πολύ απλά, πρόκειται για πολύ καλό φιλμ. Το οποίο, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει καθόλου ξεθωριάσει.