ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΙΛΑΣ... ΑΛΛΑ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ

"Τα Χρόνια της Μαυρίλας" (L'Age des Tenebres, 2007) του εξαιρετικού καναδού (από το Κεμπέκ για την ακρίβεια) Denys Arcand διαθέτουν το σαρκασμό, το χιούμορ, την παντελή έλλειψη πολιτικής ορθότητας και τον κοινωνικό καυτηριασμό προηγούμενων ταινιών του, αλλά δεν νομίζω ότι φτάνουν στο ύψος τους.
Ένας μεσήλικας, μεσοαστός και άλλα μεσο... ζει μια απόλυτα αλλοτριωμένη ζωή, αποξενωμένος από τις κόρες του, σχεδόν μισώντας τη επιτυχημένη γυναίκα του και πλήττοντας με το επάγγελμά του. Μόνη του διέξοδος οι φαντασιώσεις του, όπου είναι υπερ επιτυχημένος, σούπερ εραστής, διάσημος και άλλα τέτοια. Μέχρι τη στιγμή που το ποτήρι θα ξεχειλίσει...
Ο Arcand κάνει για πρώτη φορά μια ταινία σχεδόν επιστημονικής φαντασίας, αφού βρισκομαστε μάλλον σε ένα κοντινό μέλλον με την εγκληματικότητα να έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις, τη γραφειοκρατία να έχει γιγαντωθεί, το κράτος δικαίου να έχει πάει περίπατο... Φτιάχνει έτσι μια δυστοπία που θυμίζει Κάφκα και στην οποία κανείς δεν είναι σε θέση να αντιδράσει. Ο λόγος που το κάνει αυτό βέβαια είναι να σατιρίσει αλλύπητα κάθε λογής σύγχρονες καταστάσεις, μικρές και μεγάλες: Από την αντικαπνιστική υστερία, τη μανία με το new age, το φενγκ σούι και άλλα σχετικά, την άχρηστη γραφειοκρατία και τον κρατικό συγκεντρωτισμό μέχρι το σταρ σύστεμ και την εμμονή του σύγχρονου ανθρώπου με το σεξ. Μεγάλο μέρος του φιλμ κινείται ανάμεσα σε πραγματικές καταστάσεις και τις φαντασιώσεις του ήρωα... μέχρι την τελική προσγείωση.
Ίσως όλο αυτό το παιχνίδι να κουράζει κάπως, πάντως οι εύστοχες και αστείες στιγμές υπάρχουν και, βέβαια, παρά το ότι δεν τη θεωρώ από τις καλύτερές του, ο Denys Arcand κάνει μια ακόμα ενδιαφέρουσα ταινία.