ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ (ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ) "SIGNAL"

 

Το "The Signal" είναι ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας που γύρισε το 2014 ο William Eubank, σκηνοθέτης που και άλλες φορές έχει γυρίσει ταινίες του είδους και του οποίου είναι η δεύτερη ταινία. Βασικό ρόλο στο φιλμ ερμηνεύει ο γνωστός Λόρενς Φίσμπουρν. 

Τρεις φίλοι, ένα ζευγάρι και ο κολλητός τους, μετά από έρευνες, καταφέρνουν να εντοπίσουν τη θέση από την οποία κάποιος άγνωστος όχι μόνο χακάρει του υπολογιστές τους, αλλά και μοιάζει να τους παρακολουθεί και να μπορεί να δει τι κάνουν ανά πάσα στιγμή. Φτάνουν λοιπόν σε μια τοποθεσία στο πουθενά, όπου το μόνο που βρίσκουν είναι ένα έρημο, παρατημένο σπίτι. Ωστόσο...

Η ταινία - μικρή παραγωγή αν εξαιρέσει κανείς κάποια ψηφιακά εφέ - έχει αναμφισβήτητα το ενδιαφέρον της και με κράτησε σε αγωνία όσο την παρακολουθούσα. Τόσο η τραγική μοίρα των ηρώων όσο και το πανταχού παρόν μυστήριο, το οποίο πυκνώνει αντί να καθαρίζει, είναι θετικά στοιχεία του φιλμ. Ωστόσο στο τέλος υπάρχουν πολλά κενά και δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά στο θεατή, καθώς τα πράγματα δεν ξεκαθαρίζονται απόλυτα. Αυτό μπορεί να έχει κάποια θετικά στοιχεία, αφού προκαλεί όντως πολλές συζητήσεις ή/και εικασίες, αλλά γενικά δημιουργεί και ένα είδος "ανικανοποίητου". 

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν ενδιαφέρον, αλλά ανολοκλήρωτο.

ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ "LOVE"

To "Love" του 2011 είναι η πρώτη ταινία του William Eubank. Πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας που, μοιραία, φέρνει έντονα στο νου την θρυλική "Οδύσσεια του Διαστήματος" του Κιούμπρικ, αλλά και το πιο πρόσφατο "Moon".
Όπως καταλάβατε έχουμε να κάνουμε με έναν αστροναύτη που χάνει την επαφή με τη βάση και μένει ολομόναχος σε ένα σταθμό που περιστρέφεται γύρω από τη γη. Μάλλον δεν θα μπορέσει να επιστρέψει ποτέ πίσω. Από εκεί και πέρα τον πρώτο λόγο έχει η μοναξιά και η παράνοια που τη συνοδεύει.
Αυτό που εντυπωσιάζει στο φιλμ είναι η πολύ καλή εικόνα. Ενώ πρόκειται για εξαιρετικά low budget ταινία, καταφέρνει να "ξεγελάσει" τον θεατή και με την ποιότητα της φωτογραφίας και με κάποιες εντυπωσιακές εξωτερικές σκηνές πίσω στη γη. Προφανώς η χρήση των χώρων, αλλά και των ανθρώπων, είναι ευρηματική.
Πέραν αυτού είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η ταινία θα διχάσει. Αφ' ενός πολλοί θα βαρεθούν από το αναπόφευκτα μινιμαλιστικό του θέματος: Ένας άνθρωπος ολομόναχος, έγκλειστος σε κάποιον χώρο, παρά το ότι βέβαια οι παραισθήσεις - ή για ό,τι άλλο πρόκειται - διατηρούν το ενδιαφέρον. Το δεύτερο στοιχείο "διχασμού" οφείλεται στο μάλλον "ακαταλαβίστικο" των όσων συμβαίνουν. Προσωπικά δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι αντιλήφθηκα πλήρως τα τεκταινόμενα. Από ένα σημείο και μετά το φιλμ "χάνεται" και κανείς δεν είναι πολύ σίγουρος τι ακριβώς συμβαίνει. Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα θεωρία που εμπλέκει ταξίδι στο χρόνο και η οποία μπορεί να ερμηνεύσει κάτι, αλλά και σ' αυτήν υπάρχουν κενά και σκοτεινά, δυσεξήγητα σημεία. Διότι, βλέπετε, στην όλη ιστορία εμπλέκεται, από την πρώτη - πρώτη κιόλας σκηνή, και ο αμερικάνικος εμφύλιος πόλεμος.
Είπα στην αρχή για τις προφανείς επιροές. Όταν τελείωσε η ταινία ωστόσο ήμουν σίγουρος ότι η βασική επιροή ήταν η "Οδύσσεια του Διαστήματος". Ο Eubank κρατά ακόμα και παρόμοια δομή και ολοκληρώνει το φιλμ του με ένα τριπ ίσως όχι τόσο φευγάτο και θεαματικό όσο αυτό του Κιούμπρικ, αλλά μάλλον εξ ίσου μεταφυσικό και, πιθανόν, ακατανόητο. Κάποιοι νομίζω θα "κολλήσουν" με το φιλμ - με τη βοήθεια και της μουσικής των Andels & Airwaives. Προσωπικά πάντως μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Σίγουρα πρόκειται για κάτι ένδιαφέρον και με επί μέρους αρετές - τέλος πάντων για ένα αξιοπρόσεχτο και υποσχόμενο ντεμπούτο - αλλά δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα κιόλας.