"ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΕ" : ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΠΟΤΑΜΟΣ

Ο Louis Malle (1932-1995) είναι από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες (ίσως ο αγαπημένος μου της nouvelle vague). Το 1981 γυρίζει στις ΗΠΑ μια από τις πιο "πειραματικές" ταινίες του : "Το Δείπνο μου με τον Αντρέ" με τους Andre Gregory και τον Wallace Shawn. Ο πρώτος είναι όντως θεατρικός σκηνοθέτης και στο φιλμ παίζει περίπου τον εαυτό του.

Δεν υπάρχει ουσιαστικά ιστορία (γι' αυτό χαρακτήρισα την ταινία πειραματική). Δύο παλιοί φίλοι συναντιούνται ξανά και βγαίνουν για δείπνο σε εστιατόριο της Νέας Υόρκης. Ο ένας είναι θεατρικός σκηνοθέτης και ο άλλος συγγραφέας θεατρικών έργων με μέτρια επιτυχία και μέτρια οικονομική κατάσταση. Από εκεί και πέρα παρακολουθούμε επί 1.50' τη συζήτησή τους επί παντός επιστητού (σχεδόν) ενώ τρώνε, μέχρι την τελική καληνύχτα. Τίποτα άλλο.

Όπως αντιλαμβάνεστε πρόκειται για φιλμ για λίγους, καθώς στερείται παντελώς πλοκής. Η συζήτηση είναι χειμαρρώδης, ρέει εξαιρετικά αβίαστα και φυσικά, όπως ακριβώς συζητάνε δύο φίλοι στην πραγματικότητα. Σίγουρα ο Μαλ τους είχε αφήσει να αυτοσχεδιάζουν σε πολλά σημεία. 

Ο σκηνοθέτης, πιο "μεταφυσικός" και με πολύπλοκη σκέψη, αμφισβητεί την υλική καθημερινότητα και ψάχνει νέες, υπερβατικές εμπειρίες, όπως αυτές που πριν χρόνια είχε ζήσει την Πολωνία, όπως διηγείται. Ο συγγραφέας είναι πιο προσγειωμένος, διαφωνεί με κάποιες από τις απόψεις του φίλου του και υπερασπίζεται μια ήρεμη καθημερινότητα. 

Φιλοσοφικό φιλμ, που ουσιαστικά φέρνει αντιμέτωπες δύο διαφορετικές απόψεις για τη ζωή και τα πάντα... Πολύ ενδιαφέρον για λίγους, πολύ δύσκολο για όσους έχουν συνηθίσει το mainstream σινεμά.