"THE CHANGELING" : ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΠΑΥΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΕΚΡΟΙ;

Ο Peter Medak, ούγγρος ο οποίος από τα 18 του ζει στη Βρετανία, έχει γυρίσει κατά καιρούς αξιόλογα φιλμ. Ανάμεσά τους νομίζω ότι βρίσκεται και το "The Changeling" (Απόλυτος Τρόμος) του 1980, με τον Τζορτζ Σκοτ στο βασικό ρόλο, μια ταινία τρόμου που πιστεύω ότι αντέχει μέχρι σήμερα.
Ο ήρωας, επιτυχημένοςς συνθέτης, αγοράζει ένα μεγάλο, παλιό σπίτι, σχετικά απομονωμένο, για να μπορεί να δουλεύει απερίσπαστος. Από την αρχή όμως παράξενα πράγματα θα αρχίσουν να συμβαίνουν εκεί. Στην αρχή σε ακουστικό επίπεδο, στη συνέχεια όμως... Όταν ανακαλύπτει ένα μυστηριώδες, κρυμμένο δωμάτιο, θα αφοσιωθεί, με τη βοήθεια της μεσίτριας, στο να ερευνήσει το μακρινό παρελθόν και να μάθει τι ακριβώς είχε συμβεί κάποτε στο σπίτι αυτό.
Όπως καταλάβατε πρόκειται για κλασική ιστορία στοιχειωμένου σπιτιού. Μία από τις καλύτερες του υποείδους αυτού μάλιστα, θα πρόσθετα εγώ, μαζί με το (παλιότερο) εξαιρετικό "The Haunting" φυσικα και μερικά άλλα φιλμ. Ατμοσφαιρικό, ανησυχητικό, τρομακτικό σε κάποια σημεία, διαθέτει και μια επί πλέον ιδιαιτερότητα: Από ένα σημείο και μετά μετατρέπεται - παράλληλα με το διαρκές στοιχείο του τρόμου βεβαίως - σε ένα είδος αστυνομικής ταινίας, καθώς οι ήρωες προσπαθούν ως ντετέκτιβ να ρίξουν φως στα γεγονότα του παρελθόντος μέσα από μεθοδική έρευνα. Και, όπως θα δούμε, όλα οδηγούν πολύ, μα πολύ ψηλά (κοινωνικά εννοώ).
Φριχτά, κρυμμένα μυστικά υψηλών τάξεων, τρομακτικά φαινόμενα, χρήση της (τότε) τεχνολογίας, πάνω απ' όλα όμως ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, συνθέτουν μια πολύ καλή ταινία τρόμου, που λειτουργεί δίχως σούπερ ντούπερ εφέ και διαρκή "μπου" στα μούτρα μας. Εκεί, άλλωστε, έγκειται και η αξία της. Και όλων των ταινιών τρόμου, κατά τη γνώμη μου πάντοτε.

"Ο ΡΩΜΑΙΟΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ" ΕΝ ΜΕΣΩ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΩΝ ΠΑΘΩΝ

Ο Peter Medak είναι ούγγρος, αλλά ζει και δουλεύει στη Βρετανία, κάνοντας κυρίως τηλεόραση - και μερικές ενδιαφέρουσες ταινίες. Το 1993 γυρίζει το "Ο Ρωμαίος Αιμορραγεί" (Romeo is Bleeding) με τον πάντα καλό Γκάρι Όλντμαν και την ιδιαίτερ σέξι Λένα Όλιν, ένα άγριο αστυνομικό και ερωτικό φιλμ, που πάνω απ' όλα μιλά για ανεξέλεγκτα πάθη.
Ο ήρωας είναι ένας απόλυτα διεφθαρμένος μπάτσος. Συνεργάζεται με το οργανωμένο έγκλημα ώστε να "εξαφανιστούν" επικίνδυνοι μάρτυρες και είναι έρμαιο των ερωτικών του παθών - προσπαθώντας συγχρόνως να το κρύψει από τη γυναίκα του. Ώσπου θα πέσει θύμα των ίδιων των παρανομιών του: Οι "βρώμικοι" συνεργάτες του θα τον αναγκάσουν να αναλάβει ο ίδιος τη δολοφονία μιας επικίνδυνης - και ολίγον ψυχοπαθούς - ρωσίδας δολοφόνου, από τις καταθέσεις της οποίας κινδυνεύουν. Σύντομα όμως θα ανακαλύψει ότι εκείνη δεν είναι μόνο η πιο επικίνδυνη, αλλά και η πιο σέξι γυναίκα που έχει γνωρίσει...
Άγρια πάθη, η ακραία (καρικατούρα σχεδόν) μοιραία γυναίκα, βία και αυτοκαταστροφικές τάσεις, σχέσεις και ενέργειες συνθέτουν ένα ζοφερό, ασφυκτικό νεο-νουάρ, που αγγίζει τα όρια της διαστροφής (σε κάποια σημεία στο νου μου ήρθε ακόμα και το "άρρωστο" "Crash" του Κρόνενμπεργκ). Η ιστορία είναι ίσως σεναριακά κάπως τραβηγμένη, αυτό όμως δεν μειώνει την κινηματογραφική απόλαυση - αν σας αρέσουν οι οριακές, "βρώμικες" ιστορίες. Φυσικά η αστυνομική διαφθορά βρίσκεται σε πρώτο επίπεδο, αλλά ο στόχος δεν είναι η καταγγελία, αλλά η δημιουργία της κατάλληλης σκοτεινής ατμόσφαιρας. Κάτι σαν "Bad Lieutenant", αλλά με πολυπλοκότερο σενάριο (σαν ίντριγκα εννοώ).
Νομίζω ότι θα το απολαύσουν οι φίλοι σκοτεινών και βίαιων αστυνομικών ιστοριών.