"ΤΟ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ" ΚΑΙ Ο ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΟΣ - ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΣ - WES

Κάποτε λάτρευα τον Wes Anderson. Σήμερα εξακολουθώ να βλέπω φανατικά τις ταινίες του, αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός έχει μειωθεί αισθητά. Εννοείται ότι δεν είμαι ο πρώτος που το παρατηρεί, αλλά είναι αλήθεια ότι ο ιδιαίτερος αυτός δημιουργός επαναλαμβάνεται άλλοτε αποτυχημένα κι άλλοτε με διασκεδαστικά αποτελέσματα... αλλά μέχρις εκεί. "Το Φοινικικό Σχέδιο" του 2025 δεν αποτελεί εξαίρεση. Ούτε καν στη χρήση πολλών γνωστών ονομάτων στο καστ. Εδώ επικεφαλής είναι ο Μπενίσιο ντελ Τόρο και στους ποικίλους άλλους ρόλους θα βρούμε τον Ουίλιαμ Νταφόε, την Σκάρλετ Γιόχανσον, τον Μάρεϊ Άμπρααμς, τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, τον Μάικλ Σέρα και άλλους.

Στυγνός και αδίστακτος εκατομμυριούχος επιχειρηματίας θέλει να ξεκινήσει το μεγαλύτερο σχέδιό του: Να βάλει χέρι στα πλούτη της Φοινίκης, μιας ανεξάρτητης χώρας. Εκτός από έναν νεαρό Σουηδό δάσκαλο θα ενεργοποιήσει για το σχέδιο αυτό την ...καλόγρια κόρη του. Ωστόσο οι επίδοξοι δολοφόνοι του καραδοκούν παντού...

Το σχεδόν σουρεαλιστικό σενάριο, τα ευρήματα που παραπέμπουν σε κινούμενα σχέδια (που πέφτουν από πολύ ψηλά αλλά ποτέ δεν παθαίνουν κάτι), η γνωστή ιδιόρρυθμη σκηνοθεσία με τα απόλυτα συμμετρικά πλάνα, τα παστέλ χρώματα, τη συχνά ακίνητη κάμερα που τα κάνει να μοιάζουν με πίνακες κλπ. κλπ., το all star καστ, το ιδιαίτερο χιούμορ και το ακόμα πιο ιδιαίτερο παίξιμο των ηθοποιών και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του δημιουργού είναι κι εδώ πανταχού παρόντα. Μαζί με πλήθος σινεφιλικές αναφορές (ακόμα και το όνομα του πρωταγωνιστή παραπέμπει άμεσα στον θρυλικό παραγωγό Alexander Korda) και διαρκείς μπηχτές για τον σύγχρονο αδίστακτο καπιταλισμό που δεν σταματά μπροστά σε τίποτα, δημιουργεί ένα ακόμα ανάλαφρο κινηματογραφικό παράδοξο, απ' αυτά που σκαρώνει ο κύριος Anderson. Το βρήκα αρκετά καλύτερο από το προηγούμενο "Asteroid City" (στο οποίο είχα βαρεθεί) και σαφώς περισσότερο διασκεδαστικό, ωστόσο υπερβολικά "άδειο" και, όπως είπα και στην αρχή, ένα ακόμα δείγμα ενός αενάως επαναλαμβανόμενου ύφους. Καλά πέρασα, αλλά ο ενθουσιασμός έχει εκλείψει. Φοβάμαι δια παντός.