"ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ" : ΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ

 

Το 2007 ο γάλλος Laurent de Bartillat γυρίζει τη μοναδική μεγάλου μήκους ταινία του "Αυτό που Είδαν τα Μάτια μου" (Ce que mes yeux ont vu), ένα μάλλον ενδιαφέρον φιλμ που εμπλέκει την τέχνη, τις προσωπικές εμμονές, τη γοητεία της έρευνας και άλλα.

Μια φοιτήτρια τέχνης θεωρεί ότι έχει ανακαλύψει κάτι ασυνήθιστο στους πίνακες του Watteau (1684-1721): Μια γυναικεία φιγούρα που εμφανίζεται πάντοτε με γυρισμένη την πλάτη στα έργα. Ανακοινώνει τα συμπεράσματά της στον ηλικιωμένο καθηγητή της, που θεωρείται εξπέρ στην τέχνη της εποχής αυτής, αλλά εκείνος μοιάζει να την αποθαρρύνει να συνεχίσει την έρευνα. Εκείνη ωστόσο θα αρχίσει να ψάχνει όλο και πιο εμμονικά, ενώ συγχρόνως θα αποκτά μια όλο και πιο προσωπική σχέση (όχι ερωτική) με τον καθηγητή.

Η ταινία θα ενδιαφέρει κυρίως τους λάτρεις της ζωγραφικής. Ωστόσο καταφέρνει να διατηρεί ένα μυστήριο, καθώς η έρευνα πάει όλο και πιο βαθιά στη ζωή του Βατό. Συγχρόνως σχολιάζει πώς το πάθος με κάτι μπορεί να οδηγήσει σε αληθινή εμμονή, ακόμα και να διαταράξει πλήρως τη ζωή κάποιου, όπως εδώ της μοναχικής ηρωίδας, που ίσως βρίσκει νόημα στη ζωή της πασχίζοντας να διαλευκάνει μια λεπτομέρεια. Δείχνει επίσης τρόπους έρευνας που αφορούν έργα τέχνης, μεταφέροντάς μας στον για πολλούς γοητευτικό κόσμο όχι των ίδιων των καλλιτεχνών, αλλά όσων ασχολούνται θεωρητικά με την τέχνη. Τελικά, αναρωτιέσαι, αξίζει τον κόπο όλο αυτό για να εμβαθύνεις σε ένα μυστηριώδες στοιχείο της ζωής ενός, έστω μεγάλου, ζωγράφου. 

Πάντως σεναριακά είναι κάπως ασαφές, με πράγματα που δεν εξηγούνται πλήρως, ενώ ο ρόλος του βωβού μίμου που μπαίνει στη ζωή της κοπέλας είναι μάλλον ανολοκλήρωτος. Πιστεύω πάντως ότι οι λίγοι που ασχολούνται με την τέχνη θα βρουν το φιλμ σχετικά ενδιαφέρον.