ΞΑΝΑΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ "PULP FICTION"

Ο Quentin Tarantino γυρίζει το "Pulp Fiction" το 1994. Είναι η δεύτερη ταινία του και για πολλούς η καλύτερή του. Όλα τα ταραντινικά γνωρίσματα βρίσκονται εδώ, και μάλιστα σε άψογη ισορροπία. Όσο για το καστ... ποιους να πρωτοθυμηθεί κανείς: Την Ούμα Θέρμαν, τον Τζον Τραβόλτα, τον Μπρους Γούίλις, τον Σάμουελ Τζάκσον, τη Ροζάνα Άρκετ, τον Χάρβεϊ Καϊτέλ... για να πούμε μερικούς μόνο.
Σχεδόν σπονδυλωτές, αρχικά άσχετες μεταξύ τους ιστορίες βίας, απάτης, ληστείας, φόνων και άλλων τινών δένουν τελικά μεταξύ τους κάπου στο τέλος. Ενδιάμεσα απίστευτες συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων, μπόλικο χιούμορ και καλτ μουσικά κομμάτια συνθέτουν ένα πραγματικά απολαυστικό μωσαϊκό.
Τι είναι αυτό που κάνει τόσο απολαυστικό το φιλμ αυτό; Μα... όλα όσα είπαμε παραπάνω. Ο απίθανος συνδυασμός ωμής βίας, αμπελοφιλοσοφίας, ῾κουφών῾ καταστάσεων, χιούμορ, μουσικής, ποικίλων αναφορών κλπ. κλπ. Ο άριστος ρυθμός της ταινίας, που παρά τις μακρές συζητήσεις, καταφέρνει να μην κάνει ούτε λεπτό κοιλιά. Οι απίθανες - στα όρια της γελοιότητας - καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ οι σπαρταριστοί τύποι παρελαύνουν καθ᾽όλη τη διάρκεια. Τι άλλο θέλετε;
Ξέρετε φαντάζομαι ότι pulp λένε στην Αμερική τη φτηνή λογοτεχνία (αρχικά), τυπωμένη σε εξίσου φτηνό χαρτί, που κρεμόταν συα περίπτερα σε εξευτελιστικές τιμές και τροφοδοτούσε τα όνειρα και τις φαντασιώσεις εκατομμυρίων. Ε, λοιπόν, αυτό το pulp κλίμα καταφερνει να βγάλει άριστα στο φιλμ ο Ταραντίνο. Και γι´αυτό παίρνει άριστα. Υπάρχει σοβαρή πλευρά; θα αναρωτηθείτε ίσως. Δεν έχω ιδέα. Ή τουλάχιστον δεν έχω ιδέα αν επιδιώκεται συνειδητά κάτι τέτοιο. Ωστόσο η Αμερική που αποτυπώνεται στο φιλμ κάθε άλλο παρά κολακευτική είναι. Μοιάζει σαν ολόκληρη η χώρα να μη διαθέτει τίποτα άλλο εκτός από γκάνγκστερς, πληρωμένους δολοφόνους, χρήστες ποικίλων ουσιών, πουλημένους μποξέρ, βιαστές, ναρκέμπορους, μικροληστές... Παρέλειψα κάτι; Πολλά ίσως, αλλά δεν έχει σημασία. Αν το προσέξετε, παρά τον περιρέοντα χαβαλέ που κάνει τους πάντες συμπαθείς, δεν υπάρχει ούτε ένας νομίζω θετικός χαρακτήρας στην ταινία. Ξαναλέω: Δεν ξέρω αν το κάνει συνειδητά, αλλά πάντως η εικόνα κάθε άλλο παρά κολακευτική για μια χώρα είναι.
Όπως καταλάβατε πάντως προσωπικά το απήλαυσα και πάλι μετά από χρόνια...