"ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΕΙΔΩΛΑ" ΚΑΙ ΟΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ

 

Ιδού μια εξαιρετική (και κατάμαυρη, προειδοποιώ) ιρανική ταινία : "Ραγισμένα Είδωλα" ο ανεπίσημος ελληνικός τίτλος, "Tafrigh" ο "κανονικός", "Subtraction" ο αγγλόφωνος. Γυρίστηκε το 2022 και είναι του Mani Haghighi. 

Είναι ασυνήθιστο για ιρανικό φιλμ, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία που η αρχή της τουλάχιστον ανήκει καθαρά στο χώρο του φανταστικού. Μια έγκυος γυναίκα βλέπει συμπτωματικά μια νύχτα με βροχή τον άντρα της, που υποτίθεται ότι βρίσκεται σε άλλη πόλη για δουλειά, να πηγαίνει σε άγνωστο διαμέρισμα. Νομίζοντας ότι την απατά τον ακολουθεί κρυφά. Αυτό που θα ανακαλύψει όμως θα είναι πολύ πιο ανησυχητικό και παράδοξο από μια απλή ιστορία απιστίας...

Δεν σας λέω τι θα ανακαλύψει διότι, αν και γίνεται γνωστό στα πρώτα 10 λεπτά ή κάτι τέτοιο, δεν θέλω να σας χαλάσω ούτε καν αυτό το ολιγόλεπτο σασπένς. Η ταινία έχει την ιδιορρυθμία ότι ξεκινά από ένα φανταστικό γεγονός και εξελίσσεται εντελώς ρεαλιστικά. Καταγράφει δηλαδή τις (τραγικές) επιπτώσεις που έχει ένα αλλόκοτο και ανεξήγητο συμβάν στις καθημερινές ζωές των ηρώων και στις σχέσεις τους. Τις καταγράφει με τρόπο που έχει τη μορφή "κοινωνικού θρίλερ" με όλο και αυξανόμενο σασπένς, ενώ σκιαγραφεί με καλό τρόπο τους χαρακτήρες του καθενός. Και, ναι, οι άνθρωποι είναι "κακοί". Ή μάλλον, για να το διατυπώσω με άλλον τρόπο, οι "κακοί" άνθρωποι, επειδή ακριβώς είναι συνήθως αδίστακτοι, είναι ισχυρότεροι από τους ήρεμους και πράους "καλούς". 

Την βρήκα πολύ πρωτότυπη σε σεναριακή δομή - και πολύ σκοτεινή και ασφυκτική. Και επειδή το budget είναι ελάχιστο επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι για μια καλή ταινία το μόνο που ΔΕΝ χρειάζεται είναι τα πολλά λεφτά.