Η "ALICE" ΧΕΙΡΑΦΕΤΕΙΤΑΙ

 

Η "Alice" (2019) είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Josephine Mackerras και είναι ένα δραματικό φιλμ με έντονο φεμινιστικό στοιχείο.

Η Άλις, ο σύζυγός της και ο μικρός τους γιος είναι πρότυπο οικογένειας. Όλα μοιάζουν τέλεια. Ξαφνικά όμως εκείνος θα εξαφανιστεί αδειάζοντας και την τελευταία δεκάρα από τις κοινές καταθέσεις τους κι εκείνη αδυνατεί να πληρώσει τις δόσεις του δανείου για το σπίτι. Τι θα κάνει για να βρει λεφτά για να επιβιώσει; Και, επίσης, τι θα κάνει όταν εκείνος, το ίδιο ξαφνικά, επανεμφανιστεί;

Οι καταστάσεις (δόσεις για δάνειο, άμεση ανάγκη για δουλειά κλπ.) μας φαίνονται εξαιρετικά οικείες. Αλλά και η εξέλιξη θυμίζει την "Ωραία της Ημέρας" του Μπουνιουέλ - με άλλο εντελώς σκεπτικό ωστόσο. Και φυσικά συμπαθούμε την ηρωίδα και δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σε ό,τι επιλέγει να κάνει. Αντίθετα έτσι (και μέσω της φιλίας της -όχι ερωτικής - με μια άλλη γυναίκα) θα επαναπροσδιορίσει τον κόσμο της, θα δράσει, θα δει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι... Θα ξυπνήσει, θα λέγαμε κοινώς. 

Συμπαθητικό δράμα, με αρκετό άγχος στην αρχή, και κυρίως καθαρά φεμινιστικό (αυτό προσωπικά το ευχαριστήθηκα), απενοχοποιεί κάποια πράγματα και βλέπεται ευχάριστα, δίχως βεβαίως να είναι αριστούργημα.