"COP LAND": Ο ΠΡΩΤΟΣ "ΣΟΒΑΡΟΣ" ΣΤΑΛΟΝΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΞΟΧΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ

Στα 1997 κανείς δεν πίστευε ότι ο Σιλβέστερ Σταλόνε ήταν ικανος και για "σοβαρές" ταινίες ή, τέλος πάντων, ότι είχε υποκριτικές ικανότητες. Τότε ήρθε αναπάντεχα το "Cop Land" του James Mangold και η εικόνα άλλαξε, καθώς όλοι μίλησαν για την πρώτη καλή ταινία του Σιλβέστερ και την καλύτερή του ερμηνεία μέχρι τότε.
Κάπου στο Νιου Τζέρσεϊ πολλοί μπάτσοι που δουλεύουν στη βίαιη, βρώμικη και επικίνδυνη Νέα Υόρκη ιδρύουν μια μικρή πόλη, αγοράζοντας ή χτίζοντας σπίτια εκεί, ώστε να ζουν αφαλείς με τις οικογένειές τους μακριά από κινδύνους και βία, να χαλαρώνουν μετά την εξοντωτική δουλειά. Ένας μικρός, ήρεμος παράδεισος. Σερίφης του ένα "παιδοβούβαλο", που με την πρώτη ματιά δεν φαίνεται ιδιαίτερα έξυπνο και δεν έχει καταφέρει παρά τις προσπάθειές του να προσληφθεί στο αστυνομικό σώμα λόγω κώφωσης από το ένα αυτί. Τα καθήκοντά του είναι γελοία και ειρηνικά στην ήρεμη πόλη: Κλήσεις γαι παράνομο παρκάρισμα, κανένας μεθυσμένος και τέτοια. Ώσπου μια σειρά γεγονότων αρχίζει να ξεσκεπάζει την αληθινή εικόνα: Οι κάτοικοι της ειρηνικής πόλης δεν είναι τόσο αγγελικοί όσο φαίνονται. Διαφθορά και πολλά άλλα κρύβονται κάτω από την ειδυλιακή επιφάνεια, με πρώτο και χειρότερο μάλιστα τον ίδιο τον εμπνευστή της δημιουργίας της πόλης και πανίσχυρο μπάτσο. Πώς θα αντιδράσει ο βολεμένος  "αργός" (και στο μυαλό) σερίφης;
Η ταινία εκτός του ότι πλέκει ένα ενδιαφέρον πορτρέτο ενός όχι πολύ έξυπνου (σε πρώτο επίπεδο πάντοτε) βολεμένου και ειρηνικού, πλην όμως μοναχικού, ήρωα, απόλυτα ενταγμένου και ευχαριστημένου από την καθημερινή ρουτίνα, δείχνει ανάγλυφα αυτό ακριβώς που στοχεύει: Τα όσα ανομολόγητα μυστικά κρύβονται κάτω από την απαστράπτουσα εξωτερική εικόνα. Και μάλιστα το σκάλισμα της "βαθιάς" πραγματικότητας δεν αφήνει ούτε τις καθαρά προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις των "ήσυχων" κατοίκων - αστυνομικών. Τα βρώμικα μυστικά, χωμένα κάτω από το χαλί, αποκαλύπτονται μεθοδικά, η υποκρισία έχει τον πρώτο λόγο, η "ευτυχία" της πόλης κρύβει πολλούς σκελετούς στα θεμέλια της, ενώ οι αντιδράσεις των κατοίκων στις αποφάσεις του σερίφη θυμίζουν έντονα αυτές κάποιων άλλων κατοίκων προς έναν άλλον σερίφη, στο "Τρένο θα Σφυρίξει Τρεις Φορές". Προσωπικά βρίσκω έξοχο το ψυχογράφημα ενός κατ' εξοχήν αργού, βραδυφλεγούς ήρωα, του οποίου ακριβώς η νωθρότητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό.
Υποστηριζόμενη από ένα λαμπρό καστ (εκτός του Σταλόνε παίζουν οι Χάρβεϊ Καϊτέλ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ρέι Λιότα) η ταινία είναι, νομίζω ένα από τα καλά αστυνομικά φιλμ και ταυτόχρονα ένα καλό ψυχογράφημα ενός αρχικά μη - ήρωα, αλλά με κρυμένες ευαισθησίες. Η δράση θα έλθει αργά, αλλά αυτό δεν με ενόχλησε καθόλου, τα αντίθετο θα έλεγα. Βλέπετε οι στοχοι της ταινίας είναι άλλοι. Αν ψάχνετε για κάτι πιο "ποιοτικό", μη σας πτοήσει η παρουσία του Σταλόνε. Σας συνιστώ την ταινία. Άλλωσε και ο Mangold, στις πρώτες δουλειές του τουλάχιστον, είχε επιδείξει εξαιρετική ευαισθησία.