ΠΟΛΥΠΛΟΚΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΣΕ ΕΝΑ "ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ"

Ο γάλλος Gilles Mimouni έχει, άγνωστο γιατί, γυρίσει μία μόνο ταινία (και ελάχιστα τηλεοπτικά), της οποίας μάλιστα έγραψε και το σενάριο. Πρόκειται για το γνωστό "L'Appatrement" (Διαμέρισμα στο Κέντρο της Πόλης) του 1996. Με νεαρούς, λαμπερούς τότε πρωταγωνιστές τη Μόνικα Μπελούτσι και τον Βενσάν Κασέλ.

Ένας νέος με καλή δουλειά που σχεδιάζεινα παντρευτεί την κοπέλα του και ετοιμάζεται να φύγει για επαγγελματικό ταξίδι στο Τόκιο, βλέπει τυχαία κάπου - και τη χάνει πάλι - μια πρώην αγαπημένη του, η οποία είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς από τη ζωή του. Παρατώντας τα πάντα, δουλειά, κοπέλα κλπ., αρχίζει να ψάχνει εμμονικά τα ίχνη της και να θυμάται τι είχε συμβεί μεταξύ τους στο παρελθόν.

Το φιλμ διαθέτει πολύπλοκο σενάριο, με συνεχείς κινήσεις μπρος - πίσω στο χρόνο, δομημένο ως παζλ. Ο θεατής προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια για να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει - ή τι είχε συμβεί παλιά. Πρόκειται για ένα απολαυστικό παιχνίδι, που νομίζω ότι κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Ταυτόχρονα υπάρχει έντονο το ρομαντικό στοιχείο, αφού το όλο πράγμα δεν είναι μια αστυνομική ιστορία, όπως συνηθίζεται σε ταινίες με τέτοια δομή, αλλά μια καθαρά αισθηματική, όπου παλιοί ή πρόσφατοι πόθοι και έρωτες, μικρής ή μεγάλης διάρκειας, μπλέκονται αξεδιάλυτα. Ωστόσο η ιστορία είναι δοσμένη απόλυτα με τον τρόπο των ταινιών μυστηρίου. Σ' αυτό άλλωστε έγκειται και η πρωτοτυπία της ταινίας. Πέραν του ερωτικού στοιχείου, το φιλμ τονίζει την τεράστια σημασία της έννοιας του τυχαίου στη ζωή μας. Ποιος είπε ότι ορίζουμε τις ζωές μας;

Βλέπεται απνευστί και, πιθανόν, απαιτεί και δεύτερη θέαση για να ξεδιαλύνουμε σκοτεινά σημεία και να βάλουμε κάποια στοιχεία στη θέση τους.