"VAMPIRE CIRCUS" : ΤΥΠΙΚΗ HAMMER

 

Η βρετανική Hammer είναι βέβαια η περίφημη εταιρία εξειδικευμένη σε φιλμ τρόμου, που δημιούργησε αρκετά κλασικά του είδους. "Παλιομοδίτικη" σήμερα, διατηρεί ωστόσο τη γοητεία της στο όλο κλίμα και ύφος των ταινιών της. Μια απ' αυτές είναι το "Vampire Circus" (Τσίρκο Βρικολάκων) που γύρισε το 1972 ο Robert Young, την εποχή δηλαδή που η περίφημη σειρά τρόμου της εταιρίας βρισκόταν προς στο τέλος της (είχε ξεκινήσει στα μέσα των 50ς).

Κάπου στον 19ο αιώνα ένα χωριό της Κεντρικής Ευρώπης, ενώ η επιδημία πανώλης απλώνεται, μπαίνει σε καραντίνα και απομονώνεται από τις πόλεις γύρω. Ωστόσο ένα μυστηριώδες τσίρκο εγκαθίσταται εκεί, έχοντας σπάσει τον κλοιό με άγνωστο τρόπο. Τα νούμερά του είναι μαγικά και οι χωρικοί πηγαίνουν για να ξεδώσουν από τη φρίκη της αρρώστιας. Ωστόσο παιδιά του χωριού αρχίζουν να εξαφανίζονται - και όλοι βέβαια υποψιάζονται το τσίρκο...

Σίγουρα, όπως είπαμε και στην αρχή, πριν απ' όλα θα χαρακτηριστεί "παλιομοδίτικο". Είναι σίγουρο ότι ουδείς θα τρομάξει στη σημερινή εποχή. Σενάριο με κενά (όχι πολύ σοβαρά πάντως), μέτριες ηθοποιίες, φτωχά εφέ... Ωστόσο αυτό που σώζει ακόμα την ταινία (και άλλες παρόμοιες της εταιρίας) είναι η όλη (γοτθική) ατμόσφαιρα που επιβιώνει. Τα χρώματα, τα μπαρόκ σκηνικά... το κλίμα γενικότερα. Το χαρακτηριστικό κλίμα της Hammer. 

Όχι, δεν τη θεωρώ από τις καλύτερες ταινίες τρόμου που έχω δει. Την προτιμώ όμως σαφώς από μεγάλο αριθμό ηλίθιων σύγχρονων αμερικάνικων ταινιών τρόμου, που με ιστορίες γραμμένες κυριολεκτικά στο γόνατο προσπαθούν να εντυπωσιάσουν μόνο με "προχωρημένα" (;;;) ψηφιακά εφέ και διαρκή απότομα "μπου", πασχίζοντας να κρύψουν την παντελή έλλειψη έμπνευσης.

"SPLITTING HEIRS": ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΩΝ MONTY PYTHON, ΑΛΛΑ...

Το 1993 ο Eric Idle, ένας από τους θρυλικούς Monty Python, γράφει το σενάριο του "Splitting Heirs" ("Εντιμότατοι Κληρονόμοι" στην Ελλάδα), πρωταγωνιστεί ο ίδιος, με τον Τζον Κλιζ σε χαρακτηριστικό ρόλο, ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο τηλεοπτικός συνήθως Robert Young. Έτσι προκύπτει μια τρελή κωμωδία, που θέλει να μοιάσει στα αριστουργήματα των Python, αλλά...
Ένας ζάμπλουτος δούκας πεθαίνει και αφήνει την κληρονομιά στον ιδιόρυθμο και "έξω καρδιά" γιο του. Ωστόσο ένα υπάλληλός της εταιρίας της οικογένειας - και πρόσφατος φίλος του κληρονόμου - , που έχει μεγαλώσει σε φτωχή, ινδική οικογένεια, υποψιάζεται ότι αυτός είναι ο πραγματικός γιος του νεκρού δούκα, άρα και ο νόμιμος κληρονόμος. Ακολουθούν απόπειρες δολοφονίας και άλλα πολλά...
Σίγουρα υπάρχει κάποιος σουρεαλισμός, μια απόλυτη περιφρόνηση προς κάθε είδους ρεαλισμό και αληθοφάνεια, μια τάση προς την τρελή κωμωδία. Και μερικά ξεκαρδιστικά σημεία. Ωστόσο το όλο αποτέλεσμα δεν φτάνει σε καμιά περίπτωση τα εκπληκτικά φιλμ (και τηλεοπτικά) της ομάδας στην πλήρη της σύνθεση. Κάπου κουράζει, κάπου γίνεται κάπως κρύο... Πάντως, δίχως να είναι κάτι σπουδαίο όπως καταλάβατε, βλέπεται σχετικά ευχάριστα. Οι φανατικοί φίλοι κυρίως των Montys θα ανακαλύψουν κάποια σκόρπια ψήγματα από το ανατρεπτικό και απόλυτα σουρεαλιστικό πνεύμα τους.
ΥΓ: Στους γυναικείους ρόλους βρίσκουμε την εκρηκτική Μπάρμπαρα Χέρσεϊ και τη σχετικά άγνωστη ακόμα Κάθριν Ζέτα Τζόουνς.